شرح مشکلات دیوان خواجه حسین مروی

خواجه حسین مروی از شاعران و هنرمندان ایرانی در عصر صفوی و معاصر شاه طهماسب صفوی است. در این پایان نامه اشعار این شاعر از حیث لغات، ترکیبات، صور خیال، صنایع بدیعی، نکات دستوری، اعلام اشخاص و اعلام جغرافیایی و اشارات تاریخی و اجتماعی مورد مداقه و شرح و تفسیر قرار گرفته است. شعر این شاعر در عین سادگی و روانی شایان دقت و تامل است و اشعارش، به ویژه غزلیاتش خواندنی و پرتاثیر. از شعر شاعران بزرگ (من جمله سعدی و حافظ) به تاسی از سنت ادبی دوره صفوی متاثر شده و شعرش بر اشعار چند شاعر بعد از خودش و از جمله فیضی دکنی تاثیرگذار بوده است. قالب های مورد علاقه او غزل و قصیده است که مهارت خود را در سرودن هر دوی آن قالب ها نشان داده است. به دلیل استادی شاعر در هنر خوشنویسی اصطلاحات این فن و اسامی انواع خطوط قدیمی در شعرش دیده می شود که در تصویر سازی هم از اصطلاحات هنر خوشنویسی و کتابت استفاده کرده است. به دلیل عدم دسترسی مصحح دیوان به نسخه های خطی دیوان مروی در کتابخانه های خارج از ایران متن دیوان او دربرگیرنده همه سروده های شاعر نمی تواند باشد. بعضا در متن دیوان اغلاط چاپی هم دیده می شود که کار قرائت اشعار او را مشکل کرده است. در ساختن ماده تاریخ مهارت خاصی داشته است. تشبیه رکن غالب در ایماژهای شاعر است.

Keywords:

قرن دهم , خواجه حسین مروی , دیوان , شرح مشکلات , تصحیح , توضیح , نقد.