ارزیابی اثرگذاری دو روش القای کلی باسیلوز و درمان با فلورفنیکل بر برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم در جوجه های گوشتی

این مطالعه اثر دو روش داخل نایی و زیر پوستی القای کلی باسیلوز و درمان با فلورفنیکل را بر فراسنجه های سرمی جوجه گوشتی مقایسه می کند. ۱۲۵ جوجه گوشتی ۳۵ روزه به ۳ گروه کنترل (سالم، کنترل القای داخل نایی، کنترل القای زیرجلدی) و ۴ گروه تجربی (القای داخل نایی، القای داخل نایی و دریافت کننده پادزیست، القای زیرپوستی، القای زیرپوستی و دریافت کننده پادزیست) دسته بندی شدند. سه روز پس از درمان، از همه گروه ها خونگیری انجام شد. فعالیت CPK در چهار گروه تجربی افزایش معنی داری نسبت به گروه های کنترل نشان داد. اسید اوریک در دو گروه القای زیرپوستی، القای زیرپوستی و دریافت کننده پادزیست افزایش معنی داری نسبت به گروه های کنترل داشت. سدیم در گروه القای داخل نایی و دریافت کننده پادزیست افزایش معنی داری نسبت به گروه های کنترل نشان داد. میزان پتاسیم، فسفر، AST، LDH و GGT گروه های تیمار نسبت به گروه های کنترل تغییر معنی داری نداشت ( ۰۵/۰> p ). روی هم رفته، آسیب کلیوی در پرندگان تلقیح شده با روش زیرپوستی در مقایسه با روش داخل نایی با توجه به میزان اسیداوریک به عنوان فراسنجه سرمی عملکرد کلیه، قابل توجه است. هر دو روش چالش، آسیب کبدی چندانی را با توجه به فراسنجه های کبدی ایجاد نمی کنند، در صورتیکه افزایش شدید آنزیم کراتین فسفوکیناز در هر دو روش چالش دیده می شود. فلور فنیکل فراسنجه های سرمی پرندگان دچار کلی باسیلوز (بجز میزان سدیم در روش داخل نایی) را چندان تغییر نمی دهد.

Keywords:

فراسنجه های سرمی , کبد , کلیه , جوجه گوشتی , فلورفنیکل , کلی باسیلوز