شهر به مثابه اثر هنری تبیین نظری رویکرد حق به شهر لوفور در برنامه ریزی و توسعه شهری

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 94

This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSI-24-2_001

تاریخ نمایه سازی: 12 خرداد 1403

Abstract:

توسعه شهری فراتر از درک شهر به عنوان یک محصول فیزیکی و اقتصادی است. نظریه حق به شهر لوفور، فراخوانی برای درک شهر فراتر از محصولی مادی است که معتقد است توسعه شهری مستلزم تحولات اجتماعی-فضایی شهری است که هم متعلق و هم نتیجه ساکنان آن است. روش تحقیق حاضر از نوع تحلیل محتوای کیفی جهت­دار است که به عنوان رهیافتی جهت بسط چارچوب نظری در ارتباط با موضوع پژوهش بکار گرفته شده. شیوه گردآوری داده ها، از نوع اسنادی و به لحاظ هدف، بنیادی-توسعه ای است. لذا در این تحقیق با استفاده از عدسی نظری حق به شهر لوفور، به مثابه چارچوبی تحلیلی جهت تبیین پیرامون توسعه شهری استفاده شده است. توسعه شهری از منظر تولید فضا، از سه فضای عینی، ذهنی و اجتماعی تشکیل شده است که ازنظر لوفور، سه حق بنیادین با جهت گیری­های دیالکتیکی را شکل می دهند که عبارت اند از: حق به تصاحب (تصاحب در تولید و در مصرف) حق به مشارکت (مشارکت دگرگون کننده و بازتولیدی) و حق به تفاوت (اجتماعی و فضایی). ترجمه و تفسیر حق به شهر لوفور سه اصل عدالت فضایی، دموکراسی و سرزندگی شهری را شامل می شود که برای کاربست پذیری در توسعه شهری به ترتیب بعد محتوایی، رویه­ای و تشخیصی را تشکیل می دهند. توسعه شهری مبتنی بر حق به شهر امری یکپارچه از لحاظ عینی، ذهنی و حسی است که هم زمان به نکوهش ارزش مبادله و اولویت­بخشی به ارزش استفاده از فضای شهری اشاره دارد. این چارچوب نظری ما را قادر می سازد که، مولفه های مربوط به هر قلمرو شهر را به صورت دیالکتیکی شناسایی کنیم و به سمت «شهرها برای مردم" حرکت کنیم "نه برای سوداگری» و این یک آغاز است. نقطه ای برای تغییر خودمان از طریق تغییر شهر.

Authors

محمد ابراهیمی

دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

سید علی علوی

دانشیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران

ابوالفضل مشکینی

دانشیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران

حسین صدری

استاد، گروه معماری و طراحی شهری، دانشگاه امریکایی گیرنه، قبرس

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Adegeye Adefemi Olayide. (۲۰۱۸). Exploring The Fragments Of Spatial Justice ...
  • Carp Jana. (۲۰۰۸). Ground-Truthing” Representations of Social Space. Journal of ...
  • Chiodelli Francesco. (۲۰۱۳). Planning and urban citizenship: suggestions from the ...
  • DOI: ۱۰.۱۰۸۰/۰۲۶۶۵۴۳۳.۲۰۱۳.۸۰۰۷۱ ...
  • Fainstein, S. S. (۲۰۰۵). Cities and Diversity: Should We Want ...
  • Fenster Tovi. (۲۰۰۵). The Right to the Gendered City: Different ...
  • DOI: ۱۰.۱۰۸۰/۰۹۵۸۹۲۳۰۵۰۰۲۶۴۱۰ ...
  • Fincher Ruth. (۲۰۰۳). Planning for cities of diversity, difference and ...
  • Gilbert Liette. (۲۰۱۴). Social Justice and the “Green” City. urbe. ...
  • Gottdiener M (۱۹۹۳). A Marx for Our Time: Henri Lefebvre ...
  • Grigolo Michele. (۲۰۱۹). Understanding the right to the city as ...
  • Harvey D. (۲۰۰۸). "The right to the city". New Left ...
  • He, Shenjing. (۲۰۱۵). Right to the City: A Liberal-Democratic Perspective. ...
  • Heitlinger, S , Bryan-Kinns, N. and Comber, R. (۲۰۱۹). The ...
  • Jabareen, Y., & Eizenberg, E. (۲۰۲۱). Theorizing urban social spaces ...
  • Kobayashi Audrey. (۲۰۱۷). Spatiality, International Encyclopedia of Geography. People, the ...
  • Kuymulu, Mehmet Baris. (۲۰۱۴). "Claiming the Right to the City: ...
  • Leary-Owhin, Michael. (۲۰۱۵). A Fresh Look at Lefebvre’s Spatial Triad ...
  • Lefebvre H. (۱۹۹۱). The Production of Space. Oxford, Blackwel ...
  • Lefebvre H. (۱۹۹۶). Writings on Citie.s edited by Kofman E, ...
  • Lefebvre H. (۲۰۰۳ [۱۹۷۰]). The Urban Revolution. Minneapolis: University of ...
  • Manuel B. Aalbers & Kenneth Gibb (۲۰۱۴) Housing and the ...
  • Mashava, V.R. (۲۰۱۸). The Right to the City and the ...
  • Mouratidis Kostas, Poortinga Wouter. (۲۰۲۰). Built environment, urban vitality and ...
  • Passerini. G, Marchettini , N. (۲۰۱۹). Sustainable Development and Planning ...
  • Pipitone, J. M., & Raghavan, C. (۲۰۱۷). Socio-Spatial Analysis of ...
  • Pugalis, L. & Giddings, B. (۲۰۱۱). A Renewed Right to ...
  • Purcell, M. (۲۰۰۲). "Excavating Lefebvre: The right to the city ...
  • Purcell, M. (۲۰۰۳). Citizenship and the right to the global ...
  • Purcell, M. (۲۰۱۳). The right to the city: the struggle ...
  • Sadri Hossein & Sadri, Senem Zeybekoglu. (۲۰۱۵). The Right To ...
  • Sadri Hossein. (۲۰۱۹). Architecture and Human Rights, Contemporary Urban Affairs. ...
  • Schmid, C. (۲۰۱۱). “Henri Lefebvre, the right to the city ...
  • Sugranyes Ana and Mathivet Charlotte. (۲۰۱۰). Cities For All: Proposals ...
  • Szpak Agnieszka. (۲۰۱۶). Right to the City as a New ...
  • Teelucksingh Cheryl. (۲۰۰۲). Spatiality and Environmental Justice in Parkdale (Toronto). ...
  • Tisdall, E. K. M. (۲۰۱۳). The Transformation of Participation? Exploring ...
  • Venturini Federico et al. (۲۰۱۹). Social Ecology and the Right ...
  • Wiedmann, F., & Salama, A. (۲۰۱۹). Mapping Lefebvre's theory on ...
  • Zhu Yushu. (۲۰۱۴). Spatiality of China’s Market-Oriented Urbanism. The Unequal ...
  • Zieleniec, Andrzej. (۲۰۱۸). Lefebvre’s Politics of Space: Planning the Urban ...
  • نمایش کامل مراجع