تاثیر روزه بر افزایش ظرفیت روحی انسان

خداوند متعال به مقتضای ربوبیت خود، برای تربیت بشر و رساندن او به کمال شایسته ی خویش یک سلسله عبادات و وظایف اخلاقی را معین فرموده است تا آدمی در سایه ی عمل به آن عبادات و به کار بستن وظایف به کمالی که برای آن آفریده شده است، برسد. زیرا تا هنگامی که بشر گرفتار رذایل اخلاقی است و کردارهای زشت و ناروا گریبانگیر اوست، نیروهای معنوی و قوای روحانی او همچنان در مرحله ی استعداد باقی می ماند و پا به عرصه ی فعلیت نخواهد گذاشت. روزه یکی از برنامه های تکامل دهنده روح و جان آدمی است و احکام و قواعد خاص خود را دارد تا به وسیله آن انسان ظرفیت وجودی خویش را جهت رسیدن به لقای الهی افزایش دهد. زیرا روزه کلاس کسب تقوا، شناخت خدواند، عمل به دستورات الهی، افزایش فضایل اخلاقی و کاهش رذایل اخلاقی است. نوشتار حاضر بر آن است تا تاثیر روزه بر ظرفیت روحی انسان را بررسی و توصیف نماید. در این نوشتار سعی گردیده است با تکیه بر منابع کتابخانه ای و مقالات این موضوع را در اندیشه و عمل تبیین نموده. مطالعه درباره این موضوع نشان داده که یک عمل عبادی تا چه اندازه می تواند بر ظرفیت روحی انسان تاثیر بگذارد. این مقاله با مفهوم شناسی کلید واژه ها شروع شده و در ادامه با تاثیر روزه بر تقوا، اخلاق و رفتار انسان پرداخته است.