اثرات سطوح مختلف پری بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد رشد، ترکیب بیوشیمیایی بدن و برخی شاخص های بیوشیمیایی خون ماهی جوان کپور معمولی (Cyprinus carpio)

در این مطالعه برای استفاده از پری­بیوتیک­ها به عنوان یکی از بهترین راهکارها برای حفظ سلامت آبزیان پرورشی و افزایش مقاومت آنها در برابر عوامل بیماریزا، اثرات سطوح مختلف پری­بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد رشد، ترکیب بدن و برخی شاخص­های بیوشیمیایی خون ماهیان جوان کپور معمولی بررسی شد. به این منظور، تعداد ۲۴۰ عدد ماهی در ۱۲ مخزن با حجم آبگیری۱۰۰ لیتر در ۴ تیمار با ۳ تکرار به صورت تصادفی تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی به شرح تیمار شاهد: جیره غذایی پایه بدون گالاکتوالیگوساکارید، تیمار اول: ۱% گالاکتوالیگوساکارید، تیمار دوم: ۲% گالاکتوالیگوساکارید، تیمار سوم: ۴% گالاکتوالیگوساکارید بودند. ماهیان دو بار در روز در حد سیری به مدت ۵۶ روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که گالاکتوالیگوساکارید استفاده شده منجر به بهبود عملکرد رشد و تغذیه­ای، ترکیبات بیوشیمیایی بدن و برخی شاخص­های بیوشیمیایی سرم خون ماهی کپور معمولی شده است. تیمار غذایی حاوی ۲% گالاکتوالیگوساکارید در بین تیمارهای آزمایشی، بهترین عملکرد را از نظر مقدار وزن نهایی (۰۸/۱ ± ۵۸/۳۲ گرم)، ضریب تبدیل غذایی (۰۹/۰ ± ۵۷/۱)، درصد پروتئین بدن (۱۸/۰ ± ۷۸/۱۴)، پروتئین سرم خون (g/dL ۱۷/۰ ± ۶۶/۴)، گلوبولین (g/dL ۰۷/۰ ± ۳۴/۳) و دیگر شاخص­های بیوشیمیایی خون نشان داد. بنابراین، استفاده از ۲% گالاکتوالیگوساکارید در جیره غذایی اثرات مطلوبی بر عملکرد ماهیان جوان کپور معمولی داشت.

Keywords:

کپور معمولی , پری بیوتیک , رشد , ترکیب بیوشیمیایی بدن , خون