اثر سطوح مختلف بتائین جیره بر عملکرد رشد و ترکیب شیمیایی لاشه بچه ماهی ازون برون (Acipenser stellatus)

این مطالعه به منظور بررسی اثر سطوح مختلف بتائین شامل صفر (شاهد)، ۵/۰، ۱ و ۲ درصد بر عملکرد رشد و ترکیب شیمیایی لاشه بچه ماهی ازون برون (Acipenser stellatus) طراحی و اجرا گردید. تحقیق مورد نظر دارای ۴ تیمار و هر تیمار دارای ۳ تکرار بود. تعداد ۱۸۰ قطعه بچه ماهی ازون برون با میانگین وزنی ۴ ± ۳۲ گرم (میانگین وزن ± نحراف معیار) به طور تصادفی در ۱۲ تانک فایبرگلاس ۵۰۰ لیتری (در هر تانک ۱۵ عدد ماهی) به مدت ۶۰ روز تغذیه شدند. ماهیان سه بار در روز و بر اساس اشتها به صورت دستی غذادهی شدند. نتایج نشان داد در میزان افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت، ضریب تبدیل غذایی و بازماندگی تفاوت معنی­دار آماری بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد (۰۵/۰p)، به طوری که پروتئین بدن تیمار تغذیه شده با غذای ۲% بتائین، نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی­داری را نشان داد. چربی بدن تیمار تغذیه شده با غذای ۲% بتائین، نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی­داری را نشان داد. میزان رطوبت بدن تیمار تغذیه شده با غذای ۲% بتائین و تیمار تغذیه شده با غذای ۱% بتائین، نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی­داری را نشان داد. میزان خاکستر بدن در تیمارهای مختلف اختلاف معنی­داری را نشان نداد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد استفاده از بتائین گرچه فاقد اثر معنی­دار مثبت بر عملکرد رشد بود، اما باعث بهبود ترکیب شیمیایی لاشه در بچه ماهی ازون برون شد.

Keywords:

مواد جاذب , رشد , ترکیبات شیمیایی , تاسماهیان