مقایسه اثر رنگدانه آستازانتین، زردچوبه و جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) بر رشد، شاخص های ایمنی و رنگ پذیری ماهی اسکار سفید (Astronotus ocellatus)

در این مطالعه اثر چهار جیره آزمایشی شامل، جیره شاهد فاقد مواد رنگدانه ای، جیره حاوی آستازانتین، زردچوبه و جلبک اسپیرولینا(Spirulina platensis) بر رشد، ایمنی و رنگ پذیری ماهی اسکار سفید (Astronotus ocellatus) بررسی شد. به این منظور ۱۲۰ عدد ماهی اسکار سفید با وزن متوسط ۵/۰ ± ۵/۷ گرم در ۱۲ آکواریوم به تعداد مساوی ۱۰ ماهی در هر آکواریوم و به طور کاملا تصادفی توزیع شدند. بعد از تیماربندی، ماهیان به مدت ۸ هفته با جیره­های غذایی فاقد افزودنی رنگدانه­ای، آستازانتین، پودر زردچوبه و پودر جلبک اسپیرولینا (هر یک به مقدار mg/kg ۱۰۰) تغذیه شدند و در پایان دوره، شاخص­های رشد، ایمنی و رنگ پذیری اندازه گیری و بررسی شدند. اختلاف معنی­داری بین شاهد و تیمار تغذیه شده با mg/kg ۱۰۰ آستازانتین در همه  شاخص­های رشد به غیر از شاخص وضعیت مشاهده شد (۰۵/۰p<). همچنین اختلاف معنی­داری از نظر درصد بازماندگی و ضریب رشد در تیمار ۳، افزایش طول در تیمار ۲ و ضریب تبدیل در تیمار ۲ و ۳ با شاهد وجود داشت (۰۵/۰p<). اختلاف معنی­داری بین فعالیت لایزوزیم در تیمار تغذیه شده با mg/kg ۱۰۰ آستازانتین با دیگر تیمارها و شاخص ایمنی IgM بین شاهد و تیمار تغذیه شده با  mg/kg ۱۰۰ اسپیرولینا مشاهده شد (۰۵/۰p<)، ولی در شاخص ایمنی ایمونوگلوبولین کل و میزان کاروتنوئید کل در خون، این اختلاف معنی دار نبوده است (۰۵/۰p>). اختلاف معنی داری در میزان شدت رنگ های اصلی و فرعی در برخی از تیمارها مشاهده شد (۰۵/۰p<). نتایج تحقیق حاضر نشان داد، رنگدانه­های مورد استفاده می توانند سبب بهبود فاکتورهای رشد، ایمنی و رنگی شدن در ماهی اسکار سفید شوند که در بین این رنگدانه­ها، آستازانتین عملکرد مطلوب­تری نسبت به دیگر رنگدانه­ها داشته است.

مقایسه اثر رنگدانه آستازانتین، زردچوبه و جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) بر رشد، شاخص های ایمنی و رنگ پذیری ماهی اسکار سفید (Astronotus ocellatus) Keywords:

کاروتنوئید , آستازانتین , ماهی اسکار , زردچوبه , لایزوزیم