بررسی شیوههای افزایش هوش اجتماعی دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش

هوش اجتماعی توانایی کنار آمدن و همکاری کردن با دیگران می باشد. این هوش را می توان به یک مهارت فردی تعبیر کرد و این هوش شامل آگاهی از وضعیت ها و محرک های اجتماعی می باشد که می توان آن ها را رهبری کرد. همچنین استایل های تعاملاتی و استراتژی هایی را شامل می شود که به شخص کمک می کند تا به اهداف خود در رابطه با دیگران برسد. اهمیت فراگیری مهارتهای اجتماعی در کودکان فراتر از برقراری ارتباط با هم سالان است و می تواند موفقیت آیندهی آنها را تضمین کند. هدف از پژوهش حاضر »بررسی شیوههای افزایش هوش اجتماعی دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش« می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و شیوه گردآوری و تحلیل دادهها از نوع اسنادی و کتابخانه ای می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که هوش اجتماعی برای برقرای ارتباط موثر، گفتگو، کار گروهی و ایجاد یک محیط کاری مطلوب و سازنده ضروری است . هوش اجتماعی کمک می کند دانش آموزان با کسب اطلاعات دقیق از اطراف، پروژههای بزرگتری را با موفقیت به پایان برسانند همچنین تقویت هوش اجتماعی قدرت تاثیرگذاری ما بر دیگران را افزایش می دهد، این هوش، مهارت مدیریت تعارضات را در ما افزایش می دهد، در کسب مهارت رهبری موثر است ، موجب افزایش تغییرپذیری در افراد می شود و باعث می شود که افراد در ایجاد اعتماد در دیگران مهارت پیدا کنند.

Keywords:

هوش اجتماعی , دانش آموزان , کلاس درس , کودکان , مهارتهای اجتماعی .