مقایسه استاندارد حسابداری ایران و استاندارد های بین المللی در شناسایی درآمد وهزینه در قراردادهای بلند مدت پیمانکاری
Publish place: The 7th International Conference on Global Studies in Management, economics and accounting sciences
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 149
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ENGTCONF07_096
تاریخ نمایه سازی: 13 خرداد 1403
Abstract:
یکی از مهمترین مباحث حسابداری نحوه شناسایی درآمد و هزینه است . درآمد یکی از عناصر بسیار مهم در گزارشهای مالی است که نقش بسیار مهمی در تصمیم گیری دارد. اما زمان شناسایی درآمد همواره با چالشهایی رو به رو بوده است . مشکل شناسایی درآمد در قراردادهای پیمانکاری دو چندان می شود. از سوی دیگر بیشتر پروژه های عمرانی و صنعتی هر کشور تحت قراردادهای پیمانکاری انجام می گیرد. در پیمانهای بلند مدت اغلب تاریخ شروع پیمان و اتمام آن در دوره های مالی متفاوتی قرار می گیرند. طبق اصول پذیرفته شده حسابداری در صورت وجود قرارداد می توان درآمد را بر حسب روش پیشرفت کار و یا تکمیل کار شناسایی کرد. در این مقاله پس از مرور اصول و استانداردهای حسابداری مختلف در مورد شناسایی درآمد (و هزینه )، روشهای شناسایی درآمد در قراردادهای پیمانکاری، بررسی می گردد. بر اساس استاندارد شماره ۹ استانداردهای حسابداری ایران، هرگاه بتوان ماحصل یک پیمان بلندمدت را به گونه ای قابل اتکا برآورد کرد، باید سهم مناسبی از درآمد و مخارج کل پیمان (با توجه به میزان تکمیل پیمان در تاریخ ترازنامه و متناسب با نوع عملیات و صنعت مورد فعالیت ) به ترتیب به عنوان درآمد و هزینه شناسایی شود. در حال حاضر کامل ترین شیوه نامه برای شناسایی درآمد و هزینه IFRS۱۵ می باشد.
Keywords:
Authors
اسماعیل شاه نظری
دکتری حسابداری، استاد یار، عضو هیئت علمی مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)
مرضیه معتمدنیا
دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری موسسه آموزش عالی المهدی مهر