فناوری های هوشمند به عنوان یکی از جوان ترین و پرطرفدارترین تکنولوژی ها در حوزه آموزش و پرورش به شدت وارد
مدارس ابتدایی شده اند. این فناوری ها، از جمله کامپیوترها، تبلت ها، نرم افزارهای آموزشی، وسایل آموزشی هوشمند و ...، ابزارهای موثری برای بهبود فرآیند آموزش و یادگیری در این مراحل ابتدایی تلقی می شوند. اما در کنار اثرات مثبت، اثرات منفی همواره نگرانی هایی را در مورد استفاده از این فناوری ها در
مدارس ابتدایی ایجاد کرده اند. برای بهترین استفاده از این فناوری ها، لازم است تا اثرات مثبت و منفی آن ها به دقت بررسی شود. مدارس ابتدایی، مرحله ابتدایی و بنیادین در مسیر آموزش و پرورش هر فرد محسوب می شوند. بنابراین، استفاده از
فناوری های هوشمند در این مراحل زندگی تحصیلی می تواند اثرات بسیاری بر روند یادگیری و توسعه دانش و مهارت های فردی داشته باشد. اما برای اطمینان از بهره وری بهترین از این فناوری ها، باید اثرات مثبت و منفی آن ها به صورت کامل بررسی شود. با توجه به اهمیت
مدارس ابتدایی در رشد و توسعه فردی هر فرد و نقش مهم
فناوری های هوشمند در این فرآیند، ضرورت بررسی اثرات مثبت و منفی این فناوری ها در
مدارس ابتدایی مشخص می شود. بررسی عواملی چون تاثیر این فناوری ها بر توجه و تمرکز دانش آموزان، تاثیر بر توسعه مهارت های اجتماعی و انفعالی، و تاثیر بر بهبود کیفیت آموزش و یادگیری، می تواند راهنمایی های ارزشمندی برای مسئولین آموزشی و سیاست گذاران فراهم آورد. این مقاله به بررسی اثرات مثبت و منفی
فناوری های هوشمند در
مدارس ابتدایی می پردازد. با بررسی این اثرات، تلاش می شود تا راهکارهایی برای بهره وری بهتر از این فناوری ها در محیط های آموزشی ابتدایی ارائه شود.