روشهای جبران خسارت در مسئولیت مدنی (مسئولیت غیر قراردادی)

رعایت حقوق دیگران از جمله ملزومات حفظ تعادل در امنیت مالی و روحی زندگانی بشر است. برهم زدن این تعادل در امورحقوقی و مدنی با ضمانت اجرای ویژه ی این حوزه، یعنی مسئولیت مدنی به جبران ها همراه است. این مسئولیت ممکن استمسبوق به وجود قرارداد بین وارد کننده ی زیان و خسارت دیده باشد یا نباشد. بسته به نوع آن، جبران خسارات ناشی از این دو نوعمسئولیت دارای آثار حقوقی مشابه و گاه متفاوتی می باشد. در این مورد، در نظام های حقوقی مختلف نیز به شیوه های متفاوتعمل می شود. به گونه ای که در برخی نظام های حقوقی، این دو نوع مسئولیت واحد هستند و آثار حاکم بر جبران خسارات را نیزیکی دانسته اند و در برخی نظام های دیگر، همچنان تفاوت بین این دو مسئولیت آشکار است. هدف این پژوهش مقایسه قلمروخسارت قابل جبران در مسئولیت مدنی غیر قراردادی است. با بررسی های انجام شده در این پژوهش نشان می دهد که باید درحقوق ایران به وحدت نظام مسئولیت ها قائل بود. همچنین باید جبران خسارت را سبب مملک دانست، نه اینکه آن را صرفا بهحمایت از زیاندیده در قبال زیان وارده اختصاص داد. حکم جبران خسارت حکمی تاسیسی بوده و بر خلاف نظر مشهور، زمانتقویم خسارت، زمان صدور حکم قطعی دادگاه می باشد. غالبا ارزیابی خسارت در مسئولیت مدنی قهری ناظر به گذشته است.

Keywords:

روش های جبران , خسارت , مسئولیت مدنی , غیر قراردادی.