بررسی نقش به کارگیری فناوری سبز در بخش کشاورزی بر ارتقای ارزش از منظر گردشگران روستایی (مطالعه موردی )

هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی نقش به کارگیری فناوری سبز در بخش کشاورزی بر ارتقای ارزش ادراک شده از سوی گردشگران روستایی بازدید کننده از مناطق روستایی و کشاورزی شهرستان اسکو بوده است . جامعه آماری تحقیق شامل آن دسته از گردشگران مناطق روستایی بوده است که در قلمرو زمانی انجام تحقیق ، حداقل یک بار از تسهیلات و امکانات کشاورزی و گردشگری شهرستان اسکو که از فناوری های سبز بهره گرفته و در حال بهره برداری از آن گونه فناوری ها بوده اند، بازدید به عمل آورده و یا از امکانات آنها استفاده کردهاند. از منظر آماری نمونه گیری تصادفی ساده ممکن نبوده و نمونه گیری به صورت نمونه گیری در دسترس و از میان گردشگران مزبور انجام پذیرفت . حجم جامعه آماری از طریق رابطه کوکران برای جوامع با تعداد نامعلوم با میزان انحراف معیار ۶۶۷/۰ و سطح خطای ۰۵/۰e=، به تعداد ۳۸۱ نفر محاسبه گردید. ابزار گردآوری دادهها پرسش نامه شامل ۳۲ گویه است که با رویکردهای بررسی محتوا و سازگاری درونی به ترتیب از منظر روایی و پایایی مورد بررسی و تایید واقع گردید. یافته ها نشانگر از تایید مدل مفهومی و فرضیات تحقیق داشته است . بدین گونه که تمامی روابط اعم از مستقیم و غیرمستقیم با رویکرد آماری معادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئی با ۰۵,۴SmartPLS مورد بررسی قرار گرفت و یافته ها حاکی از آن بوده است که ادراک عمومی از به کارگیری فناوری سبز بخصوص در سطح ارائه دهندگان خدمت و استفادهکنندگان ردیف اول(صنعت ) و دوم (مشتری ) در بخش کشاورزی ، به نحو مطلوبی بر اشاعه و ارتقای محبوبیت استفاده از فناوری های سبز کمک می کند. لذا، اتخاذ فناوری های سبز برای صنایع کشاورزی در سطوح وسیع ، نیازی ضروری و قانع کننده بوده و پیادهسازی آن حتی در سطح کوچک ، می تواند موجب نوعی هم افزایی گشته و توافق افکار عمومی و مصرف کنندگان را در راستای ضرورت پایدارسازی منابع بخصوص در بخش کشاورزی جلب نماید.

Keywords:

محاسبات سبز , فناوری سبز , صنعت سبز , صنعت کشاورزی , صنعت گردشگری , ارزش ادراک شده.