بررسی پدیده تورم در غشاهای شبکه مختلط با زمینه PEBA و اصلاح شده با چارچوب های آلی – فلز و مزوپورهای سیلیکاتی

فرآیندهای غشایی به عنوان یک جایگزین مقرون به صرفه برای جداسازی های آلی – آبی توسعه یافته اند. انتخاب نوع غشا، جنس،ضخامت و قطر منافذ آن از جمله مهمترین پارامترهای تعیین کننده در بازده جداسازی می باشند. در فرآیندهای غشایی مانند تراوشتبخیری، نفوذ آهسته حلال مانند آب به درون زنجیره های پلیمری غشا، سبب ایجاد پدیده تورم در غشا خواهد شد. هرچه آبدوستی غشاافزایش یابد، نفوذ و جذب آب به درون شبکه پلیمری غشا تسهیل شده و سبب متورم شدن غشا و در نهایت باعث حل شدن غشا در آبمیشود. اصلاح غشا با ترکیبات آبگریز سبب میشود تا نفوذ آب به درون غشا کند شده و از شدت متورم شدن غشا کاسته شود. درجداسازی های غشایی مانند تراوش تبخیری برای جداسازی ترکیبات آلی فرار، تورم غشا پدیده منفی بوده و باید تا حد امکان از شدت آنکاسته شود. در پژوهش حاضر ابتدا غشای خالص PEBA به روش ریخته گری محلول سنتز شد. سپس نانوذرات از پیش سنتز شده ZIF-۸ از خانواده چارچوبهای آلی – فلز و MCM-۴۱ از خانواده مزوپورهای سیلیکاتی در دو حالت کلسینه شده و کلسینه نشده به غشا افزودهشدند. پس از ساخته شدن غشاهای شبکه مختلط، آنها را در محلول آب و تولوئن قرار داده و میزان تورم هر غشا را محاسبه نموده و درنهایت مشخص شد که با افزودن هر چه بیشتر نانوذرات به غشا میزان تورم افزایش خواهد داشت.

Keywords:

درجه تورم , تولوئن , غشاهای شبکه مختلط , چارچوب های آلی – فلز , مزوپور سیلیکاتی