اثربخشی سوگ درمانی شناختی -رفتاری با رویکرد اسلامی بر ناامیدی در یک زن مبتلا به اختلال سوگ پیچیده به دلیل کرونا

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر سوگ درمانی شناختی رفتاری با رویکرد اسلامی بر ناامیدی در یک زن مبتلا به اختلال سوگ پیچیده به علت کرونا بود. دراین پژوهش از روش مورد منفرد A-B استفاده شد. بدین منظور براساس مصاحبه بالینی یک بیمار زن ۳۸ ساله داغدیده از کرونا و مبتلا به سوگ پیچیده به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. مداخله شامل ۱۲ جلسه سوگ درمانی شناختی-رفتاری با رویکرد اسلامی بود. پرسشنامه ناامیدی بک و همکاران(۱۹۷۴) ۵ بار در مرحله خط پایه، ۴ بار در طی مداخله و ۳ بار در مرحله پیگیری توسط شرکت کننده تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله تحلیل دیداری نمودارها و شاخص های آمار توصیفی انجام شد. نتایج حاصل از شاخص های روند، ثبات، حداکثر درصد بهبودی، اندازه اثر و ناهمپوشی بین دوموقعیت مجاور نشان داد که این مداخله بر کاهش ناامیدی شرکت کننده در پژوهش تاحدودی تاثیر داشته است. درمجموع، نتایج حاکی ازآن است که سوگ درمانی شناختی- رفتاری با رویکرد اسلامی می تواند در کنار مداخلات تنظیم هیجان به منظور کاهش ناامیدی داغدیدگان کرونا مورد استفاده ی متخصصان قرارگیرد.

Keywords:

سوگ درمانی شناختی– رفتاری , رویکرد اسلامی , ناامیدی , سوگ پیچیده , داغدیدگان کرونا