پیش بینی مقاومت پیوستگی میلگرد و بتن حاوی میکروسیلیس، نانوسیلیس و الیاف پلیمری با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی

در این پژوهش مقاومت پیوستگی میان میلگرد و بتن حاوی درصدهای مختلف میکروسیلیس، نانوسیلیسو الیاف پلیمری مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظور ۳۶ نمونه آزمایشگاهی استوانه ای ۱۵×۱۰ سانتی متری با ۱۲ طرح اختلاط مختلف ساخته شده است. یک مدل شبکه عصبی مصنوعی (ANN) برای پیش بینی نتایج آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گرفته است. مدل مورد استفاده شامل ۶ پارامتر ورودی میکرو و نانو سیلیس، الیاف پلیمری، نسبت های سنگدانه به سیمان، آب به سیمان و رده های مقاومتی سیمان (۳۲۵، ۴۲۵ و ۵۲۵ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع) است. همچنین پارامتر خروجی شامل مقاومت پیوستگی از آزمون بیرون کشیدگی میلگرد از بتن می باشد. مدل ارائه شده به وسیله داده های آزمایشگاهی آموزش دیده و برای صحت سنجی نتایج آزمایشگاهی پیش بینی شده توسط شبکه از داده های محققین گذشته برای پردازش داده ها استفاده شده است. نتایج نشان می دهد شبکه عصبی ابزاری قدرتمند برای پیش بینی تاثیر مواد افزودنی به بتن بر روی مقاومت پیوستگی میان میلگرد و بتن است. همچنین در نظر گرفتن پارامترهای دیگر موثر در طراحی می تواند در دقیق تر شدن نتایج پیش بینی کمک شایانی بنماید.

Keywords:

مقاومت پیوستگی , میکروسیلیس و نانوسیلیس , الیاف پلیمری , شبکه عصبی مصنوعی , آزمون Pull-out