اثر ریزساختار فیزیکی منافذ بر مقاومت فشاری و جذب آب در بتن های خودتراکم حاوی میکروسیلیس و متاکائولین

شناخت ریزساختار فیزیکی از جمله توزیع اندازه منافذ و نفوذپذیری بتن در مقابل آب به دلیل اثر آن بر دوام بلند مدت، حائز اهمیت است. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر ریزساختار فیزیکی منافذ در بتن های خودتراکم حاوی متاکائولین و میکروسیلیس بر درصد جذب آب و جذب مویینه آب و مقاومت فشاری است. بتن های خودتراکم با مقدار مواد سیمانی kg/m۳۴۵۰ و نسبت آب به سیمان ۳۵/۰، ۴۵/۰ و ۵۵/۰ طراحی شدند. ترکیب های دوتایی و سه تایی سیمان، میکروسیلیس و متاکائولین برای این تحقیق ساخته شد. به منظور بررسی تفاوت اثر متاکائولین و میکروسیلیس بر ریزساختار فیزیکی، مخلوط های حاوی متاکائولین و جایگزینی میکروسیلیس و متاکائولین با نسبت آب به سیمان ۰.۴۵ ساخته شد. مشخصات ریزساختار فیزیکی شامل اندازه میانه منافذ، حجم منافذ بزرگ و کوچک مویینه در بتن های خودتراکم پوزولانی توسط آزمایش تخلخل سنجی جیوه ای اندازه گیری شد. آزمایش های مقاومت فشاری، جذب حجمی و مویینه آب بر روی نمونه های بتن خودتراکم انجام شد. نتایج نشان داد که عامل موثر مهم بر مقاومت فشاری و نفوذ پذیری در برابر آب، اندازه میانه منافذ و حجم منافذ بزرگ مویینه است. بتن حاوی ۲۰ درصد متاکائولین و ۸ درصد میکروسیلیس علیرغم داشتن بیشترین مقاومت فشاری ۷۷ مگاپاسکال، کمترین تخلخل را نداشت. کمترین تخلخل با مقدار ۶/۸ درصد، متعلق به بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نسبت آب به سیمان ۳۵/۰ است.

Keywords:

ریزساختار فیزیکی منافذ , بتن خودتراکم , متاکائولین , میکروسیلیس , جذب آب