استعاره در زبان فارسی بر اساس زبان شناسی شناختی

استعاره یکی زیباترین و متداول ترین آرایه های ادبیات فارسی است که در تمامی آثار ادبی فاخر، حضور پررنگی دارد. استعاره بر مبنای آرایه تشبیه شکل می گیرد. در حقیقت، با حذف مشبه یا مشبه به از ساختار تشبیه، آرایه استعاره به وجود می آید. این تحقیق به روش توصیفی - تحلیلی و با هدف بررسی استعاره در زبان فارسی بر اساس زبان شناسی شناختی انجام شده است. زبان شناسان شناختی بر این باورند دسترسی مستقیم به نظام مفهومی آدمی مقدور نیست و برای کشف ساختار این نظام، می توان از بازنمود آن، یعنی زبان بهره جست. نظریه معاصر زبانشناسان شناختی ادعا می کند نظام ادراکی انسان، اساسا سرشتی استعاری دارد و استعاره به شکل ناخودآگاه و غیراختیاری، در زندگی روزمره انسان به طور گسترده به کار می رود.

Keywords:

استعاره , زبان شناسی شناختی , زبان فارسی.