شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر پوچی تصمیمات مدیران در سازمان آموزش وپرورش

تصمیم گیری از نظر اهمیتی که در رسیدن به هدف سازمان دارد، همواره مورد توجه خاص و محور مطالعه دانشمندان و صاحب نظران علوم اجتماعی قرار گرفته است. برخی آن را «کانون اصلی مدیریت و برخی هسته مرکزی امور سازمانی» دانسته اند. به نظر آنان مدیر موفق فردی است که به درستی تصمیم می گیرد و به موقع آن را به اجرا در می آورد. در این پژوهش تلاش شده است تا عوامل موثر بر پوچی تصمیمات مدیران (عدم اجرای تصمیمات مدیران) در سازمان آموزش وپرورش میاندوآب شناسایی شود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری داده ها، توصیفی/ پیمایشی است؛ در این تحقیق به علت محدودیت در جامه آماری، کلیه کارشناسان، کارکنان، معاونین و مدیران این سازمان به عنوان نمونه تحقیق برای پاسخگویی به پرسشنامه های محقق ساخته انتخاب شده اند. جهت جمع آوری داده از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه اولی برای شناسایی عوامل پوچی تصمیمات مدیران (فرضیه اول) که در قالب ۱۴ عامل از ادبیات موضوع استخراج و با استفاده نظر خبرگان و کارشناسان، و استفاده از تکنیک دلفی انتخاب شدند. و در نهایت ۱۲ عامل با استفاده آزمون علامت مورد شناسایی گردید. پرسشنامه دوم حاوی ۳۶ سوال در مورد ۱۲ عامل انتخاب شده می باشد که جهت جمع آوری داده های مربوط در مورد فرضیه دوم و سوم می باشد. آزمون آماری مورد استفاده جهت رتبه بندی عوامل موثر بر پوچی تصمیمات مدیران در سازمان مذکور، آزمون ناپارامتری فریدمن می باشد. نتایج تحلیل ها گویای آن است که نبود بودجه و امکانات کافی بیشترین اولویت را به عنوان یک عامل موثر در عدم پیاده سازی تصمیمات مدیران سازمان آموزش وپرورش میاندوآب به خود اختصاص داده است و پس از آن اخلاق کاری نامناسب، مدیریت استراتژی ضعیف، فرهنگ سازمانی نامناسب، عدم صلاحیت فردی افراد، تضاد و تعارض سازمانی، و... در رتبه های بعدی قرار می گیرند. همچنین نتایج فرضیه سوم نیز نشان داد که بین عوامل موثر بر پوچی تصمیمات مدیران در سازمان آموزش وپرورش میاندوآب با رتبه بندی عوامل موثر بر آن تفاوت معنی داری وجود دارد. در نهایت یافته های این پژوهش می تواند کارایی مدیران سازمان آموزش و پرورش را در فرایند پیاده سازی تصمیمات شان و غلبه موانع اجرای آن ارتقا دهد.

Keywords:

تصمیم گیری , تصمیم , پوچی تصمیمات مدیران