پهنه بندی خطر سیل خیزی با استفاده از روش مجموع ساده وزنی حوزه آبخیز رکعت، جنوب غربی ایران

شناسایی مناطق سیل خیز یک گام اساسی برای مدیریت ریسک سیل است و منطقه بندی خطر سیلاب اندازه گیری کمی از خطر سیل را فراهم می کند، در نتیجه امکان ارسال هشدارهای مناسب در مواقع خطر سیل و تسهیل عملیات امداد و نجات فراهم می شود. هدف از این تحقیق پهنه بندی سیلاب و تهیه نقشه های خطر در قسمت های مختلف حوزه آبخیز رکعت است. در این تحقیق از ۱۱ شاخص تاثیر گذار در وقوع سیلاب شامل ارتفاع، شماره منحنی، میزان شیب، جهت، بارندگی، پوشش گیاهی، تراکم زهکشی، فاصله از آبراهه، کاربری اراضی، توان آبراهه و رطوبت توپوگرافی استفاده گردید. سپس شاخص ها با استفاده از روش SAW اولویت بندی شدند. نتایج نشان داد که شماره منحنی و جهت به ترتیب بیش ترین و کم ترین تاثیر را بر پتانسیل سیل خیزی حوزه آبخیز داشتند. هم چنین منطقه مورد مطالعه از لحاظ خطر سیلاب به پنج منطقه با ریسک وقوع کم تا بسیار زیاد تقسیم شدند. بر طبق محاسبات انجام شده، ۵۳ درصد مساحت حوزه در محدوده خطر بالا و بسیار بالا قرار دارد که در مناطق شمالی و شرقی قرار گرفته اند. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که تکنیک SAW ساده ترین روش تصمیم گیری چند معیاره است که به دلیل سهولتی که دارد می تواند به عنوان رویکردی قوی در تهیه نقشه های خطر کاربرد زیادی داشته باشند.

Keywords:

خوزستان , SAW , پهنه بندی سیل , نقشه خطر