سنجش میزان اثربخشی برنامه ها و فعالیت های انجام شده در زمینه اشتغالزایی پایدار (موردمطالعه: اداره کل بهزیستی استان کرمانشاه)

پیشگفتار: یکی از مهمترین وظایف سازمان بهزیستی درزمینه توانمندسازی مددجویان ، فراهم نمودن راه ‎های ایجاد اشتغال است. از طرفی اشتغال معلولین به عنوان مهمترین جامعه هدف این سازمان، یکی از برنامه های اصلی و سیاست های اجتماعی و رفاهی دولت ها به شمار می رود. فرآیند توانمندسازی حرفه ای و شغلی معلولین، جلب اعتماد افراد جامعه به توانایی های معلولین است و در حقیقت این اعتماد نتیجه کلی این فرآیند است. هدف پژوهش حاضر، ارزشیابی و تعیین اثربخشی برنامه ها و فعالیت های اداره کل بهزیستی استان کرمانشاه در راستای ایجاد اشتغال پایدار برای معلولین است.  روش: این پژوهش از روش تحلیل محتوا با رویکرد کیفی انجام شده است. جامعه مورد مطالعه را سه گروه کارشناسان، مدیران و مددجویان تشکیل داده اند. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار مصاحبه عمیق استفاده گردید. نمونه های مورد مطالعه به صورت هدفمند انتخاب شدند.  یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که برنامه ریزی متمرکز، پاسخگو نبودن این برنامه ها به نیاز معلولین، تشخیص  مددجویان نیازمند و  انسجام سازمانی در تحلیل گام اول مدل پژوهش و عرضه تسهیلات بر مبنای نیاز، کمبود اعتبارات در تحلیل گام دوم و تبعیض در خدمت دهی، همکاری نامناسب سایر ارگان ها، نظارت نداشتن بر پرداخت وام و مشکلات مالی مددجویان در تحلیل گام سوم، ازجمله عواملی هستند که میزان اثربخشی برنامه ها و فعالیت های اداره بهزیستی را در زمینه اشتغالزایی تحت تاثیر قرار داده است. پی آمد: نتیجه بررسی و تحلیل مطالب و اظهارات کارشناسان، مدیران و مددجویان، نشان می دهد که اثربخشی برنامه ها و فعالیت های اداره کل بهزیستی در خصوص ایجاد اشتغال پایدار در سطح متوسطی قرار دارد.

Keywords:

Sustainable Employment , Effectiveness , Owen Model , Welfare , اشتغال پایدار , اثربخشی , مدل اوون , بهزیستی