نقش اقدامات مدیریت خطر در کاهش دادخواهی ها در استخرهای شهر تهران

چکیده هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش مدیریت خطر در کاهش دادخواهی ها در استخرهای عمومی و خصوصی شهر تهران بود. روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق ۳۱۰ نفر از مدیران استخرهای عمومی و خصوصی شهر تهران بودند که از میان آن ها ۱۱۹ نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بود و ابزار مورد استفاده، دو پرسشنامه بود که پرسشنامه اول متغیرهای عینی را اندازه گیری می کرد و دیگری مربوط به مراحل مدیریت خطر بود. روایی پرسشنامه با نظر استادان مجرب و اعتبار آن به روش آلفای کرونباخ ۸۵/۰ تعیین شد. اطلاعات مورد نیاز به صورت حضوری در محل فعالیت مدیران استخرها جمع آوری شد و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون ttest برای بررسی رابطه و مقایسه میزان وقوع حوادث در استخرهای عمومی و خصوصی استفاده شده است. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین تجربه و عملیات مدیریت خطر رابطه معنی داری وجود ندارد. البته بین میزان وقوع حوادث در استخرها و دادخواهی ها رابطه معنی داری مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که رابطه معنی داری بین میزان دادخواهی ها و عملیات مدیریت خطر در استخرها وجود دارد. نتیجه گیری: به کارگیری اقدامات مدیریت خطر در استخرها می تواند میزان وقوع حوادث و دادخواهی ها را کاهش دهد و محیطی امن را برای استفاده کنندگان از این اماکن فراهم کند. واژه های کلیدی: مدیریت خطر، دادخواهی، استخر.

Keywords:

مدیریت خطر , دادخواهی , استخر