بررسی عوامل بوم شناختی در تغییرات زمانی و مکانی گونه کیتون (Acanthopleura vaillantii) در سواحل میانی دریای مکران، استان سیستان و بلوچستان
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 59
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ENVJ-8-82_007
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1403
Abstract:
مقدمه: کیتون ها از نرمتنانی دریایی، اکثرا چرنده، مقاوم به شرایط جزرومدی و غالبا ساکن در شکاف تخته سنگ ها هستند. دریای عمان در جنوب شرقی ایران و شمالغربی اقیانوس هند و به شدت تحت تاثیر بادهای موسمی اقیانوس هند (مانسون) قرار دارد. دریای مکران به علت وقوع فرایند مانسون دارای تنوع غنی از انواع گونههای دریازی از جمله، نرم تنان است. هدف تحقیق حاضر، بررسی تراکم و پراکنش کیتون Acanthopleura vaillantii در سواحل پزم، کنارک، تیس، کلبه غواصی، دریای بزرگ و رمین در زمستان ۱۳۹۸و تابستان ۱۳۹۹ بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه، با استفاده از کوادرات یک در یک متر مربع، تراکم و پراکنش A. vaillantii در ترانسکت های عمود بر دریا و در منطقه جزرومدی شش ایستگاه در سواحل پزم، کنارک، تیس، کلبه غواصی، دریای بزرگ و رمین بررسی شد. تعدادی از نمونه ها در هر ایستگاه جهت اندازه گیری پارامترهای زیستی از قبیل طول، وزنتر کل، وزنتر بافت نرم، درصد رطوبت بافت و درصد وزن خشک جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل گردید. در هر ایستگاه فاکتورهای فیزیکی شیمیایی آب (دما،شوری و اسیدیته) به وسیله دستگاه مولتی متر WTW ثبت گردید.نتایج: بررسی ها نشان داد که بیشترین میانگین تراکم در زمستان، در ایستگاه رمین و معادل ۴۶/۱ ± ۲۷/۱۱ فرد بر متر مربع بوده است. درمجموع، ایستگاه رمین در زمستان و تابستان دارای بیشترین میانگین تراکم با ۶۷/۲± ۱۵/۱۹ فرد بر مترمربع بود. همچنین، کمترین میانگین تراکم مربوط به ایستگاه کلبه غواصی در تابستان و ترانسکت اول بخش پایین جزر و مدی بوده که به دلیل وجود بستر ماسه ای نمونه ای ثبت نشد. درمجموع، در ایستگاه کلبه غواصی میانگین تراکم برای دو فصل، ۲۶/۰±۸۵/۰ فرد بر مترمربع کمترین میزان بود. آزمون آماری اختلاف معنی داری را بین ایستگاه ها نشان داد (۰۵/۰P<). بررسی پارامترهای زیستی نشان داد که در ایستگاه تیس، به ترتیب در زمستان و تابستان بیشترین میانگین طول ۲۵/۴±۵۶/۵۳ و ۵۳/۴± ۲/۵۸ میلی متر، وزن ۴۳/۷±۱۹/۲۳ و ۵۱/۸± ۲۲/۲۸ گرم و در ایستگاه کلبه غواصی برای زمستان کمترین میانگین طول ۱۴/۲± ۳۲ میلی متر و وزن ۸۵/۰±۹۹/۲ گرم بود. در ایستگاه دریای بزرگ، در تابستان کمترین میانگین طول و وزن به ترتیب ۲۱/۴±۴۴/۴۳ میلی متر و ۸۹/۴± ۵۳/۱۶ گرم بوده است.بحث: طبق نتایج سایر محققین ایستگاه تیس از تنوعزیستی بالایی برخوردار می باشد ولی نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در این ایستگاه، نمونه های A. vaillantii علی رغم تراکم کمتر (احتمالا به دلیل رقابت) دارای وزن و طول بیشتری بودند. همچنین، در شکاف صخره ها و استخرهای جزرومدی با پوشش جلبکی و دمای ۲۲ تا ۲۶ درجه سانتی گراد، تراکم و پراکنش بیشتری وجود داشت.
Keywords:
Authors
مصطفی بهره بر
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
محمد منصور توتونی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
مهران لقمانی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :