بررسی عملکرددرالگوهای ترسیمی درکودکان عادی وعقب مانده ذهنی

این مطالعه به بررسی عملکرد کودکان عادی و عقب مانده ذهنی در الگوهای ترسیمی پرداخته است. کودکان در مراحل مختلف رشد از ترسیم برای بیان احساسات، تفکرات و تجربیات خود استفاده می کنند. الگوهای ترسیمی به عنوان ابزاری مهم برای ارزیابی رشد شناختی و عاطفی کودکان شناخته می شوند. این تحقیق با هدف مقایسه عملکرد دو گروه از کودکان عادی و عقب مانده ذهنی در الگوهای ترسیمی، به بررسی تفاوت ها و شباهت های موجود در این دو گروه پرداخته است. نتایج نشان داد که کودکان عادی در مقایسه با کودکان عقب مانده ذهنی توانایی بیشتری در خلق الگوهای پیچیده و دقیق دارند. این کودکان قادر به استفاده از رنگ ها، جزئیات و ترکیب های خلاقانه تری هستند که نشان دهنده سطح بالاتری از تفکر انتزاعی و خلاقیت است. در مقابل، کودکان عقب مانده ذهنی اغلب به الگوهای ساده تر و تکراری تمایل دارند و از رنگ ها و جزئیات کمتری استفاده می کنند. این تفاوت ها می تواند به ناتوانی های شناختی و مشکلات در پردازش اطلاعات در این کودکان نسبت داده شود.از سوی دیگر، الگوهای ترسیمی کودکان عقب مانده ذهنی نشان دهنده توانایی های منحصر به فرد و شیوه های خاصی از بیان است که می تواند برای درک بهتر نیازها و ظرفیت های آن ها مورد استفاده قرار گیرد. این کودکان نیز، گرچه ممکن است الگوهای پیچیده ای تولید نکنند، اما از ترسیم برای بیان احساسات و تجربیات شخصی خود بهره می برند. این امر اهمیت استفاده از ترسیم به عنوان ابزار ارتباطی و آموزشی را در این گروه از کودکان برجسته می کند.