تاثیر عوامل ژنتیکی و زیست -محیطی در بروز درخودماندگی (اتیسم )
Publish place: 1st international conference on management, education and training researches in education and training
Publish Year: 1402
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 137
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
IRCEMET01_0228
Index date: 13 June 2024
تاثیر عوامل ژنتیکی و زیست -محیطی در بروز درخودماندگی (اتیسم ) abstract
اختلال درخودماندگی یک ناهنجاری در برقراری روابط اجتماعی ، تکلم و انجام الگوهای تکراری در رفتار است . در این مقاله سعی کردیم که با پژوهش کتابخانه ای و اینترنتی از منابع معتبر، علل بروز درخودماندگی را شناخته و تا حد ممکن آنها را کنترل کنیم . طبق پژوهش های ما، علم امروزه هنوز به طور دقیق نتوانسته منشاء این ناهنجاری را کشف کند، اما بر اساس آزمایش ها و پژهش های انجام شده، ژنتیک و محیط دو عامل مهم در شکل گیری درخودماندگی هستند. محققان در بررسی دوقلوها از لحاظ ژنتیکی پی بردند که اختلال درخودماندگی تا حد زیادی ارثی است . با این وجود نمی توان نقش عوامل زیستی و محیطی را بی اثر دانست . دانشمندان عوامل متعددی را که از قبل تولد تا دوران نوزادی در نظر دارند که بر تکامل رشدی کودک نقش داشته و می توانند در این فرایند رشدی اختلال وارد کنند و سبب بروز درخودماندگی شوند. امیدواریم که با شناخت عوامل احتمالی پدیدآورنده اختلال درخودماندگی تا حد زیادی از وقوع آن کاهش دهیم .
تاثیر عوامل ژنتیکی و زیست -محیطی در بروز درخودماندگی (اتیسم ) Keywords:
تاثیر عوامل ژنتیکی و زیست -محیطی در بروز درخودماندگی (اتیسم ) authors
سعید امینی
دانشجوی کارشناسی آموزش کودکان استثنایی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید مقصودی، همدان، ایران.
علی نوریان بهمند
دانشجوی کارشناسی آموزش کودکان استثنایی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید مقصودی، همدان، ایران.
متینه قزوینه
دانشجوی کارشناسی آموزش کودکان استثنایی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید مقصودی، همدان، ایران.
امیرحسین عزیزی گزافی
دانشجوی کارشناسی آموزش کودکان استثنایی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید مقصودی، همدان، ایران.
