گزارش یک مورد ارست قلبی حین بیهوشی به دنبال شرح حال نادرست بیمار

مقدمه/ بیان مساله : پایه اصلی بیهوشی ایمن، ارزیابی قبل ازجراحی ست زیرا با آن میتوان میزان خطرات حین جراحی را کاهش داد. ارست قلبی حین بیهوشی یکی ازین خطرات است وسابقه بیماری همراه از علل اصلی ارست قلبی است. در این کیس عدم شرح حال صحیح بیمار، باعث ارست قلبی شد.معرفی بیمار : بیمار اقای ۴۱ ساله جهت انجام جراحی هرنی نافی در اتاق عمل پذیرش شد. در شرح حال سابقه بیماری همراه، مصرف دارو، حساسیت دارویی و غذایی و جراحی قبلی را ذکر نکرد. علائم حیاتی در زمان ورود به اتاق عمل به صورت HR: ۸۲ BP: ۱۳۰/۸۰ RR: ۱۸ ,T:۳۶.۵ بود. تحت القای بیهوشی با استفاده از داروهای میدازولام، فنتانیل، پروپوفول وآتراکوریوم قرار گرفت. به دنبال القای بیهوشی بیماربه طور ناگهانی دچاربرادی کاردی، ازبین رفتن نبض های محیطی و ارست قلبی شد که در کمترین زمان ممکن فرایند احیاقلبی ریوی و ماساژ قلبی آغاز گردید. بیمار تحت اینتوباسیون تراشه قرار گرفت. اپی نفرین تزریق شد. پس از ۳ دقیقه ماساژ قلبی ریتم قلبی بیمار بازگشته و CPR متوقف شد. پس از ۱ دقیقه بیمار مجدد آسیستول شد که فورا ماساژ قلبی شروع شد. هر ۳ دقیقه اپی نفرین تزریق شد. بیمار دچار دیس ریتمی VT شده که ۲۰۰ ژول شوک دریافت کرد. احیا قلبی ریوی به مدت ۹۰ دقیقه انجام شد، بیمار تحت اکو کاریوگرافی قرار گرفته، قلب فاقد هیچ گونه حرکت و کسر خروجی بود. ختم احیا اعلام و بیمار اکسپایر شد.بحث و نتیجه گیری : وجود بیماری زمینه ای منجر به بروز ارست قلبی طی پروسیجرهای بیهوشی می شود. در این کیس به علت نرمال بودن آزمایشات و معاینه فیزیکی و عدم شرح حال صحیح بیمار اکو قبل از عمل انجام نشد.ازین رونیاز است تا بیماران از عواقب و خطرات عدم ذکر شرح حال صحیح آگاه شوند.

Keywords:

ارست قلبی , شرح حال , بیماری همراه