ارزیابی خواص فیزیکوشیمیایی و میکروبی گوشت تازه بوقلمون حاوی لاکتات سدیم نگهداری شده در انواع پاکت های چند لایه و اتمسفر اصلاح شده

در این مطالعه اثر غلظت های مختلف سه نوع مخلوط گازی (دی اکسید کربن ، نیتروژن و اکسیژن) و نیز شرایط تحت خلا ،بسته بندی معمولی و لاکتات سدیم برای افزایش زمان ماندگاری گوشت تازه بوقلمون در شرایط دمای یخچال (۰C۴) در سه نوع پوشش پلیمری۴ لایه مورد بررسی قرار گرفت. شاهد با ۴ نوع بسته بندی با اتمسفر اصلاح شده با ترکیب های گازی که شامل ۱) ۷۵ درصد CO۲ + ۲۵ درصد N۲ ، ۲) ۲۵ درصد CO۲ + ۷۵ درصد N۲ ،۳) ۴۹ درصد CO۲ + ۴۹ درصد+ N۲ ۲ درصد O۲ و ۴) تحت خلا ، همراه و یا بدون لاکتات سدیم بودند ، مقایسه گردید. برای بسته بندی نمونه ها از پاکت های چند لایه،PET۱۲/AL۷ /OPP۲۰/ LLD۸۵ ، PET۱۲ /AL۷ /PET ۱۲/LLD ۹۵ و PET۱۲/AL۷ /PA۱۵/ LLD ۸۵ استفاده شد و طی ۱۶ روز مورد آزمون های شمارش باکتر های هوازی ، باکتری های بی هوازی ، تغییرات pH،TVN ، PVو ارزیابی های حسی قرار گرفتند. مدت ماندگاری گوشت بوقلمون در پاکت های ۱۱۸ میکرون تحت ترکیبات گازی ۷۵ درصد CO۲ ، ۴۹ درصد CO۲ ، ۲۵ درصد CO۲ به ترتیب ۱۶ ،۱۵ و ۱۳ روز و تحت خلا و شاهد۱۱ و ۶ روز ، در ترکیبات گازی ۷۵ درصد CO۲ ،در۴ لایه ۱۲۶ میکرون، ۱۵ روز ، با ۴۹ درصد CO۲ ، ۲۵ درصد CO۲ ۱۳ و۱۱روز ، در خلا و شاهد ۱۰ و۵ روز . در نمونه-های پاکت ۱۲۴ میکرون ، در ترکیبات گازی ۷۵ درصد CO۲ ، ۴۹ درصد CO۲ ، ۲۵ درصد CO۲ ، تحت خلاء و شاهد به ترتیب۹،۱۱،۱۳، ۷و۳ روزگزارش شد. بهترین تیمار متعلق به نمونه های تحت شرایط دی اکسید کربن ۷۵ درصد همراه لاکتات سدیم درون بسته های ۱۱۸ میکرون حاوی پلی آمید بود و تاثیر مطلوبی بر خواص فیزیکوشیمیایی و میکروبی نمونه ها گذاشت. بدترین تیمار متعلق به نمونه های بسته شده تحت شرایط بدون گاز و لاکتات سدیم درون پوشش های ۱۲۴ میکرون بود .