اثر زمان هیدرولیز ضایعات پس از پخت ماهی تن هوور (Skipjack tuna) با آنزیم آلکالاز بر راندمان بازیافت و اندازه مولکولی پروتئین های هیدرولیز شده

هیدرولیز آنزیمی ضایعات کارخانجات فراوری ماهی روش مناسبی برای ایجاد ارزش افزوده در آن ها می باشد. در این پژوهش برای هیدرولیز آنزیمی ضایعات پس از پخت ماهی تن هوور (Skipjack tuna) از آنزیم آلکالاز با فعالیت آنزیمی Au/Kg ۳۵ در دمای c˚۵۵، ۵/۸=pH، و زمان های ۱۰، ۲۰ و ۳۰ دقیقه هر یک در سه مرحله متوالی در غالب طرح آماری کاملا تصادفی در سه تکرار استفاده گردید. بعد از هیدرولیز، غیر فعال سازی آنزیم در دمای c˚۹۰ انجام شد، سپس پروتئین های محلول به کمک سانتریفوژ با دورg×۳۰۰۰ در مایع رویی جدا شده و به کمک فریزدرایر (خشک کن انجمادی) خشک شدند. درجه هیدرولیز، راندمان استحصال پروتئین، طول زنجیره پپتیدی و وزن مولکولی پروتئین هیدرولیز شده ارزیابی گردید. نتایج نشان دادند که در مرحله اول هیدرولیز، در زمان ۳۰دقیقه بیشترین درجه هیدرولیز(۱۲/۸%) و بالاترین درصد بازیافت پروتئین (۷۱/۲۷%) بدست آمد(۰۵/۰p<).طول زنجیره پپتیدی در زمان ۱۰ دقیقه سوم از بیشترین میزان، معادل ۲۳/۴۸% برخوردار بود. کوتاه ترین طول زنجیره پپتیدی در زمان های طولانی هیدرولیز مشاهده گردید. وزن مولکولی پروتئین های هیدرولیز شده بر اساس الگوی الکتروفورز با ژل جداکننده ۱۵% تا ۵/۱۲ کیلو دالتون برآورد شد.

Keywords:

هیدرولیز آنزیمی