مقایسه نیمرخ متابولیکی کاراته کاران زبده مرد با سطح آمادگی جسمانی متفاوت طی مراحل مختلف مسابقات شبیه سازی شده

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه نیمرخ متابولیکی کاراته کاران زبده مرد بر اساس سطح آمادگی جسمانی آن ها طی مراحل مختلف از شش مسابقه در یک روز، شبیه مسابقات واقعی کاراته بود.روش پژوهش: ده کاراته کار زبده جوان در این پژوهش شرکت کردند. کاراته کاران بر اساس نمرات Z به دست آمده از آزمون های آمادگی جسمانی شامل توان هوازی (آزمون بروس)، توان بی هوازی (آزمون وینگیت ۳۰ ثانیه)، پرش عمودی، دوی سرعت ۳۰ متر و چابکی (۹×۴ متر) به دو گروه با آمادگی بالا (۵ نفر) و پایین (۵ نفر) تقسیم شدند. هر کاراته کار شش مسابقه شبیه سازی شده کومیته را با فاصله استراحتی مشابه مسابقات رسمی و بر اساس قوانین فدراسیون جهانی انجام داد. نمونه های خون وریدی قبل و بعد از مسابقه اول و ششم جمع آوری شد. آزمون ANOVA با اندازه گیری های مکرر برای بررسی تفاوت ها در سطح ۰۵/۰>p استفاده شد.یافته ها: کاهش pH (۰۰۱/۰>p)، افزایش تریپتوفان (۰۳۴/۰=p)، لاکتات (۰۰۱/۰>p)، و مالون دی آلدئید (۰۰۷/۰=p) و تغییرات گلوکز (۰۰۳/۰=p) در کل زمان های اندازه گیری شده معنی دار بود. با بررسی تعامل زمان×گروه، از نظر لاکتات پلاسما تفاوت معنی دار بین دو گروه مشاهده شد (۰۱۴/۰=p)؛ به طوری که پس از مسابقه ششم در گروه با آمادگی جسمانی پایین به طور معنی داری بیش تر از گروه دیگر بود (۱/۰ ± ۵ در مقابل ۲/۰ ± ۹/۳ میلی مول در لیتر، ۰۰۲/۰=p).نتیجه گیری: به نظر می رسد کاراته کاران با آمادگی جسمانی پایین، سهم بیشتری از ATP مورد نیاز طی مسابقه ششم نسبت به مسابقه اول را از مسیر گلیکولیز بی هوازی و با مصرف منابع کربوهیدراتی خارج سلولی نظیر گلوکز پلاسما تامین می کنند.

Keywords:

هنرهای رزمی , فشار متابولیکی , متابولیسم سوبسترا , سطح آمادگی جسمانی