تاثیر ۴ هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و پویایی میتوکندریایی در بافت هیپوکمپ رت های نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر

هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر ۴ هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و پویایی میتوکندریایی در بافت هیپوکمپ رت­های نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر بود.روش­شناسی: بدین منظور، تعداد ۲۱ سر رت نر بالغ نژاد ویستار ۲۰ ماهه به روش تصادفی ساده به ۳ گروه بیماری آلزایمر (تعداد = ۷ سر)، گروه بیماری آلزایمر + ورزش هوازی (تعداد = ۷ سر) و گروه کنترل (تعداد = ۷ سر) تقسیم شدند. القای بیماری آلزایمر از طریق تزریق داخل هیپوکمپی Aβ۴۲ (هر طرف ۱ میکرولیتر) صورت پذیرفت. هفت روز بعد از جراحی، گروه ورزش ۴ هفته تمرین دویدن روی نوارگردان (۵ روز در هفته با سرعت ۱۰ الی ۱۵ متر بر دقیقه) را اجرا نمودند. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی حیوانات تحت آزمون رفتاری قرار گرفتند. بیست و چهار ساعت بعد از آزمون رفتاری تمامی رت­ها کشته شدند و بافت هیپوکمپ استخراج شد. بیان mRNA ژن­های OPA۱، Mfn۲ وDrp۱  با استفاده از روش RealTime-PCR مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.ملاحظات اخلاقی: کلیه مراحل مطالعه با توجه به دستورالعمل اخلاقی و مجوز معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی با شماره IR.IAU.TMU.REC.۱۳۹۹.۱۲۴  انجام شد.یافته­ها: نتایج نشان داد که عملکرد یادگیری (۰۰۱/۰ ≥ P) و حافظه فضایی (۰۰۱/۰ ≥ P) و همچنین میزان بیان ژن­های OPA۱ (۰۰۱/۰ ≥ P) و Mfn۲ (۰۰۱/۰ ≥ P) در حیوانات گروه بیماری آلزایمر در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت، در حالی که میزان بیان ژنDrp۱  افزایش نشان داد (۰۰۱/۰ ≥ P). تمرین هوازی در حیوانات بیمار عملکرد یادگیری (۰۰۱/۰ ≥ P) و حافظه فضایی (۰۰۱/۰ ≥ P) را بهبود بخشید و میزان بیان ژن­های OPA۱ (۰۰۱/۰ ≥ P) و Mfn۲ (۰۰۱/۰ ≥ P) هیپوکمپ را افزایش و میزان بیان ژنDrp۱  را در مقایسه با گروه بیماری آلزایمر کاهش داد (۰۰۱/۰ ≥ P).نتیجه گیری: به طور کلی، به نظر می­رسد که تمرین هوازی می­تواند از طریق تعدیل پویایی میتوکندریایی غیرطبیعی، عملکرد یادگیری و حافظه فضایی را در شرایط بیماری آلزایمر بهبود بخشد.هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر ۴ هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و پویایی میتوکندریایی در بافت هیپوکمپ رت­های نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر بود.روش­شناسی: بدین منظور، تعداد ۲۱ سر رت نر بالغ نژاد ویستار ۲۰ ماهه به روش تصادفی ساده به ۳ گروه بیماری آلزایمر (تعداد = ۷ سر)، گروه بیماری آلزایمر + ورزش هوازی (تعداد = ۷ سر) و گروه کنترل (تعداد = ۷ سر) تقسیم شدند. القای بیماری آلزایمر از طریق تزریق داخل هیپوکمپی Aβ۴۲ (هر طرف ۱ میکرولیتر) صورت پذیرفت. هفت روز بعد از جراحی، گروه ورزش ۴ هفته تمرین دویدن روی نوارگردان (۵ روز در هفته با سرعت ۱۰ الی ۱۵ متر بر دقیقه) را اجرا نمودند. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی حیوانات تحت آزمون رفتاری قرار گرفتند. بیست و چهار ساعت بعد از آزمون رفتاری تمامی رت­ها کشته شدند و بافت هیپوکمپ استخراج شد. بیان mRNA ژن­های OPA۱، Mfn۲ وDrp۱  با استفاده از روش RealTime-PCR مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.ملاحظات اخلاقی: کلیه مراحل مطالعه با توجه به دستورالعمل اخلاقی و مجوز معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی با شماره IR.IAU.TMU.REC.۱۳۹۹.۱۲۴  انجام شد.یافته­ها: نتایج نشان داد که عملکرد یادگیری (۰۰۱/۰ ≥ P) و حافظه فضایی (۰۰۱/۰ ≥ P) و همچنین میزان بیان ژن­های OPA۱ (۰۰۱/۰ ≥ P) و Mfn۲ (۰۰۱/۰ ≥ P) در حیوانات گروه بیماری آلزایمر در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت، در حالی که میزان بیان ژنDrp۱  افزایش نشان داد (۰۰۱/۰ ≥ P). تمرین هوازی در حیوانات بیمار عملکرد یادگیری (۰۰۱/۰ ≥ P) و حافظه فضایی (۰۰۱/۰ ≥ P) را بهبود بخشید و میزان بیان ژن­های OPA۱ (۰۰۱/۰ ≥ P) و Mfn۲ (۰۰۱/۰ ≥ P) هیپوکمپ را افزایش و میزان بیان ژنDrp۱  را در مقایسه با گروه بیماری آلزایمر کاهش داد (۰۰۱/۰ ≥ P).نتیجه گیری: به طور کلی، به نظر می­رسد که تمرین هوازی می­تواند از طریق تعدیل پویایی میتوکندریایی غیرطبیعی، عملکرد یادگیری و حافظه فضایی را در شرایط بیماری آلزایمر بهبود بخشد.

Keywords:

: بیماری آلزایمر , هیپوکمپ , تمرین هوازی , OPA۱ , MFN۲ , DRP۱