نانوذرات و کاربرد انها در دارورسانی سرطان

در سالهای اخیر، توسعه ی نانوذرات بسیاری از محدودیت های دارورسانی سنتی از جمله عملکرد غیراختصاصی دارو در هدف گیری به سمت سلول سرطانی و عدم قدرت تشخیص سلول سالم از بیمار تاثیرپذیری کم دارو به دلیل حذف از بدن توسط سیستم کلیوی، ایجاد مقاومت دارویی در بدن و در نهایت بروز عوارض جانبی پیش بینی نشده و غیره را بهبود بخشیده است. شکل گیری فعل و انفعالات پایدار در اتصال به لیگاند. امکان تغییر سایز و شکل، ظرفیت حمل داروی بالا، امکان پیوند داروهای هیدروفیل و هیدروفوب نانوذرات را به انتخابی مناسب در دارورسانی هدفمند و کنترل شده تبدیل کرده است. همچنین نانوذرات می توانند علاوه بر تحویل دارو، در تنظیم فعالیت سیستم ایمنی و سرکوب سنتز سلول های سرطانی نیز به کار روند. بنابراین انواع مختلف نانوذرات از جمله نانوذرات پایه لیپیدی پلیمری و غیرالی به روش های مخصوص مهندسی شده اند تا بتوانند برای کاربردهای تحویل دارو به شیوه ای شخصی شده تر بهینه سازی شوند. در این مقاله مروری بر روی انواع مختلف نانوذرات استفاده شده در تحویل دارو، بخصوص در دارورسانی سرطان بحث می کنیم. تمرکز ما بر روی نانوذرات هوشمندی است که بتوانند بر محدودیت هایی از جمله سد های بیولوژیکی غلبه کرده و به طور کلی اثربخشی دارو را در کاربردهای دارورسانی و درنهایت. نتیجه کلی مطلوب را در بیمار بهبود ببخشند.

Keywords:

نانوذرات , بافت تومور , سیستم های دارورسانی , دارورسانی هدفمند , سرطان