بررسی کارکرد جهت گیری مذهبی در ارتباط با افسردگی و اضطراب در مقطع متوسطه دوم

هدف اصلی پژوهش حاضر با توجه به مذهبی بودن جامعه ایران و اهمیت دوره نوجوانی و ارتباط آن ها با تعلیم و تربیت، مشخص کردن چگونگی رابطه جهت گیری مذهبی با افسردگی و اضطراب در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان بن و سپس تحلیلی پیرامون ابعاد مختلف این ارتباط در دوره نوجوانی بود؛ روش پژوهش، توصیفی_تحلیلی_مقطعی بود؛ کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان بن، جامعه آماری پژوهش را تشکیل می دادند که از طریق نمونه گیری تصادفی_طبقه ای، ۳۰۰ آزمودنی وارد پژوهش شدند. اطلاعات با پرسشنامه های افسردگی بک، اضطراب بک و جهت گیری مذهبی آلپورت جمع آوری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین جهت گیری مذهبی بیرونی با افسردگی و اضطراب و همچنین بین جهت گیری مذهبی درونی با اضطراب همبستگی معناداری وجود ندارد و تنها بین جهت گیری مذهبی درونی با افسردگی یک همبستگی منفی معنادار (۱۸/۰-r:) وجود دارد که مشخص می کند که مذهب در شرایط خاصی می تواند با اختلالات روانی ارتباط پیدا کند و بر خلاف بسیاری از تحقیقات مرتبط در ایران، در این تحقیق می بینیم که بین متغیرهای مورد پژوهش، همبستگی معناداری وجود ندارد و یا بسیار ضعیف می باشد و همچنین جهت گیری مذهبی بیرونی (ظاهرگرا) نمی تواند ارتباطی را با اختلالات روانی مورد بحث نشان دهد.

Keywords:

اضطراب , افسردگی , جهت گیری مذهبی , دوره نوجوانی.