الگوی عوامل حیاتی استفاده از صندلی پران برای حفظ جان خلبانان

زمینه و هدف: استفاده صحیح و به موقع از صندلی پران به عنوان عامل موثر در حفظ جان خلبانان در مطالعات مرتبط با سرمایه های انسانی صنعت هوانوردی، بسیار مورد توجه می باشد. لذا در این پژوهش به شناسایی و اولویت بندی عوامل حیاتی استفاده از صندلی پران برای حفظ جان خلبانان پرداخته خواهد شد.روش شناسی: در این پژوهش که با رویکرد آمیخته (کیفی-کمی) انجام شده است، پس از مرور منابع اصیل مرتبط با عوامل موثر بر تصمیم و استفاده اثربخش از صندلی پران، الگوی بدوی احصا شد، سپس برای تکمیل مدل، از گروه کانونی متشکل از ۱۲ نفر از خبرگان کلیدی حوزه هوانوردی با تمرکز بر مطالعات منابع انسانی هوانوردی نظرسنجی به عمل آمد. در فاز کمی با انجام پیمایش تعداد ۵۱ نفر از خبرگان صنعت هوانوردی به پرسشنامه ساخته شده بر مبنای مدل مفهومی که با رویکرد مقایسه زوجی و تحلیل آماری طراحی شده بود، پاسخ دادند. لذا در این پژوهش از نرم افزار سوپردسیژن و همچنین اس پی اس اس و آزمون های آماری متناسب استفاده شد.نتیجه گیری: با توجه به اولویت بندی ابعاد، ماهیت حالت اضطراری و عوامل انسانی که بیشتر مبتنی بر ویژگی های ادراکی و جسمانی خلبان دارد، می توان نتیجه تنها کسی که می تواند به خلبان به عنوان یک سرمایه انسانی ارزشمند در حفظ جان او کمک کند، خودش است. آموزش و درک صحیح شرایط اضطراری، دستورالعمل های مناسب و جامع استفاده از صندلی پران و در نهایت تجهیزات همراه خلبان می تواند در تصمیم گیری سریع و صحیح وی را کمک نماید.

الگوی عوامل حیاتی استفاده از صندلی پران برای حفظ جان خلبانان Keywords:

سرمایه انسانی , عوامل حیاتی , صندلی پران , خلبان , هواپیما