نقش مدرسه در رشد (بدنی، عاطفی، عقلانی، اجتماعی و شخصیت کودک)

مقاله حاضر به بررسی نقش مدرسه در رشد، رشد بدنی، حرکتی و عضلانی، حسی، عقلانی ، هوش و … و اثر آموزشگاه در رشد اجتماعی نوجوان می پردازد.غیر از خانواده عامل مهم دیگری که در تشکیل و رشد شخصیت دخالت دارد آموزشگاه است به طوری که می توان آن را از این نظر در درجه دوم اهمیت قرار داد. معلم ها، همکلاسی ها، همبازی ها و بالاخره محیط آموزشگاه چه به طور مستقیم و چه غیرمستقیم در رشد شخصیت کودک موثر هستند و به همین دلیل که روانشناسان و علمای تعلیم و تربیت در مورد شخصیت و تعادل روانی معلم تاکید نموده اند. همانطور که نگرش معلم و همکلاسی ها نیز حائز اهمیت است. کودک که تا به حال خود را آنچنان می دید که پدر و مادرش او را می دیدند حالا خود را آنچنان می بیند که معلم و همکلاسی ها و همسالان او را می بینند. من ایده آل کودک همان منی است که مورد قبول همسالان است، این من ایده آل در دخترها و پسرها متفاوت است و مربوط به انتظارات اجتماعی می شود و این انتظارات در جوامع و ملت های مختلف متفاوت است و بستگی به فرهنگ و آداب و رسوم هر جامعه دارد.موفقیت و شکست از عواملی است که در تشکیل شخصیت و ایجاد مفهوم خود نقش مهمی دارد و اغلب در آموزشگاه کودک با این مسائل برخورد می کند. افزایش انگیزش برای یادگیری، استقلال طلبی، اعتماد به نفس و بالاخره نشاط و شادابی او می شود. در حالی که شکست موجب احساس حقارت، وابستگی، تضعیف انگیزش، فرافکنی و بالاخره ازد ست دادن نشاط و شادابی می گردد. با توجه به این نکته معلم باید عوامل را طوری فراهم کند که کودکان طعم موفقیت را بچشند. به خصوص در سال های آموزش اولیه باید کوشش شودو که کودک کمتر با شکست مواجه گردد. البته نه به این معنی که نارسایی های یادگیری کودک باید نادیده گرفته شود، بلکه به این معنی که باید از مقایسه دانش آموزان با یکدیگر خودداری شود و تا آنجا که ممکن است پیشرفت هر دانش آموز با خودش مقایسه گردد. مطالب درسی باید متناسب با توانایی دانش آموز باشد و بیش از توانایی کودک از او انتظار نرود و بالاخره محیط طوری باشد که هر کودک به نحوی موفقیت به دست آورد و مورد تشویق قرار گیرد.

Keywords:

نقش مدرسه , رشد بدنی , رشد عقلانی , رشد عاطفی , رشد شخصیت