پایداری از مسائلی است که در طول سالیان اخیر در جوامع مختلف به خصوص در
جوامع شهری بسیار بر آن تاکید شده است ؛ در مسیر پایداری ،
سرمایه اجتماعی نقش بسیار مهمی را ایفا می ند. به گونه ای که
توسعه پایدار با در نظر گرفتن مفاهیمی چون عدالت اجتماعی ، توسعه همه جانبه و رفاه اجتماعی نقش خود را در م حیط اجتماعی و از جمله
سرمایه اجتماعی مشخص کرده است . بنابراین هدف مقاله بررسی ارتباط
سرمایه اجتماعی با
توسعه پایدار شهری است . توسعه شهرها و تمرکز منابع در نقاط محدود، زمینه ساز جذب جامعه بشری به این پهنه های انسان ساز شده است . نیاز اقشار کم درآمد به مسکن شهری ، باعث افزایش تقاضا برای بازار غیررسمی مسکن شده و اسکان غیررسمی نوعی از سکونت در شهرها را پدید آورده است . مشکلات فراوان این سکونتگاهها برای
توسعه پایدار شهری ، مدیران شهری را به فکر تغییراتی در این سکونتگاهها انداخته است ، تا زمینه ساز کاهش طردشدگی و عدم انسجام اجتماعی این محلات گردد.
سرمایه اجتماعی به عنوان دارایی که در میان اجتماعات این سکونتگاهها جاری است ، راه حلی مناسب برای کاهش هزینه های عمومی و ساماندهی این محلات به شمار می آید. یکی از مشخصه های مهم و اساسی توسعه شهری ،
سرمایه اجتماعی است ، و دستیابی به
توسعه پایدار شهری بدون توجه به پشتوانه های اجتماعی امکانپذیر نمی باشد. لذا هدف از این مقاله تاثیر
سرمایه اجتماعی در
توسعه پایدار شهری می باشد.