تاثیر محلولپاشی اسید سالیسیلیک در شرایط تنش شوری بر رنگیزههای فتوسنتزی و آنزیمهای آنتیاکسیدان درمنه (Artemisia annua L.)

در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر محلولپاشی اسید سالیسیلیک در شرایط تنش شوری بر رنگیزههای فتوسنتزی و آنزیمهای آنتی اکسیدان درمنه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال ۱۴۰۱ به اجرا در آمد. چهار سطح تنش شوری شامل شامل صفر (شاهد بدون شوری)، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی مولار) و عامل سالیسیلیک اسید در دو سطح عدم کاربرد (شاهد) و مصرف ۷/۰ میلی مولار در نظر گرفته شدند. در این آزمایش صفات میزان فعالیت آنزیمهای آنتی-اکسیدان پراکسیداز و کاتالاز، محتوای کلروفیل a، b و کلروفیل کل اندازه گیری شدند. نتایج حاصل نشان داد که تاثیر تنش شوری، سالیسیلیک اسید و همچنین اثر متقابل آنها بر تمام صفات مورد ارزیابی در سطح آماری یک درصد معنیدار بود. تنش شوری موجب افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان کاتالاز و پراکسیداز گردید و محلولپاشی سالیسیلیک اسید در شرایط تنش موجب کاهش صفات یاد شده گردید. تنش شوری همچنین منجر به کاهش محتوای کلروفیل a، b و کلروفیل کل شد و کاربرد سالیسیلیک اسید در شرایط تنش، صفات فیزیولوژیک مذکور را بهبود بخشید.

Keywords:

آنتی اکسیدانت , پراکسیداز , تنش , کاتالاز , کلروفیل