بررسی کیفرشناختی مقررات حمورابی، عبرانی و وندیداد

وندیداد یکی از بخش های پسین اوستای نو است که درباره انتساب آن به زمان زرتشت  پژوهندگان، همداستان نیستند. حمورابی، در حدود ۱۸۵۰ قبل از میلاد در بین النهرین به حکومت رسید. دستور های وی، یکی از قدیمی ترین قانون نامه های جهان است و در شمار صد واقعه عظیمی است که جهان را متحول ساخته است. دین یهودیت از آن جهت که در هزاره دوم پیش از میلاد، دین را مبنای قانون و اصول اخلاقی قرار داده، منحصر به فرد است.این مقاله به تطبیق احکام و قوانین کیفری قانون حمورابی، احکام یهودیت و وندیداد از لحاظ حقوقی پرداخته و شباهت­ها و تفاوت­ها و اقتباسات آنها از یکدیگر را می نمایاند و همچنین مواردی مانند توبه، بهشت و جهنم و بخشش گناهان را که بیشتر به جنبه های دینی مربوط است، بیان می کند. اخلاق پزشکی، داوری خواستن از غیب، توبه، مستثنیات دین، محیط زیست، طلاق، مهریه، رباخواری، بردگی و مجازات حیوانات از جمله موضوعاتی است که با روش پژوهش توصیفی، تطبیقی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است. بنابر یافته این مقاله، گرچه پایتخت ساسانیان میانرودان بوده و می بایست قانون­نامه رسمی آنان (وندیداد) بیشتر با مقررات حمورابی همنوا باشد، ولی شگفتا، میزان مشابهت های تورات با قانون نامه حمورابی بیش از شباهت قانون نامه حمورابی با وندیداد است و حتی در برخی موارد حکمی از تورات لفظا با قانونی از قانون حمورابی همانند است.

Keywords:

قانون نامه حمورابی , وندیداد , تورات , اوستا , تاریخ حقوق , کیفر شناسی