پیش بینی تعمیرات ترانسفورمرهای شرکت توزیع با استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشین به منظور حداکثر کردن طول عمر ترانسفورمر

موضوع افزایش قابلیت اطمینان و کاهش تعداد و زمان خاموشی ها که منتج به افزایش سطح رفاه عمومی و افزایش رضایت مندی مشترکان میشود،روز به روز در شرکتهای توزیع از اهمیت و اولویت بالاتری برخوردار میشود و هزینه بسیار کلا نی سالانه به این منظور تخصیص داده میشود. ترانسفورمرهایکی تجهیزات اصلی شبکه توزیع بوده و بخش عمدهای از سرمایه گذاری را به خود اختصاص میدهند. سوختن یک ترانسفورمر سبب افزایش هزینه بهرهبرداری، افزایش انرژی توزیع نشده و کاهش قابلیت اطمینان سیستم میشود. با توجه به حرکت شرکتهای توزیع به سمت خصوصی سازی، کاهش تعدادترانسفورمرسوزی ها می تواند سبب کاهش قابل توجه هزینه ها و افزایش سود شرکتها شود. در این پژوهش، محاسبه طول عمر باقیمانده ترانسفومرهای توزیع استان بوشهر با استفاده از محاسبه تحلیلی درجه پلمیریزاسیون انجام شد. در روند انجام این کار بسیار پیچیده، از روش های یادگیری ماشین برای تخمین جریان بار ترانسفورمر در ساعات مختلف شبانه روز و دما و رطو بت هوا استفاده شد. در آلگوریتم پیشنهادی از داده های موجود بارگذاری ترانسفورمر و اطلاعات سازنده برای محاسبه دمای نقطه داغ استفاده شده است. در ادامه آلگوریتمی برای تعیین زمانهای مناسب انجام تصفیه فیزیکی روغن پیشنهاد گردید که هدف آن حداکثر کردن طول عمر باقیمانده و کاهش هزینههای سرویس و نگهداری بوده و برای هر ترانسفورمر تحت بهره برداری با ترانسفورمرهای دیگر متفاوت است.

Keywords:

ترانسفورمر توزیع , درجه پلیمریزاسیون , طول عمر باقیمانده , تصفیه فیزیکی روغن , روش یادگیری ماشین