بهبود رشد، عملکرد و جذب عناصر پتاسیم و روی در برنج (Oryza sativa L.) تحت تاثیر باکتری های افزاینده رشد در سطوح مطلوب و کاهش یافته کودهای شیمیایی
Publish place: Agricultural Crop Management، Vol: 26، Issue: 2
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 28
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCI-26-2_004
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1403
Abstract:
هدف: این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر باکتری های Rahnella aquatilis و Burkholderia cepacia بر عملکرد، اجزای عملکرد و جذب عناصر پتاسیم و روی در برنج انجام شد. روش پژوهش: آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۴۰۱ انجام شد. تیمارها شامل دو سطح کودی (۱۰۰ و ۷۵ درصد مصرف کود براساس نتایج آزمون خاک به ترتیب سطح کودی مطلوب و کاهش یافته) و چهار تیمار تلقیح با باکتری (تلقیح جداگانه هر یک از باکتری ها R. aquatilis، B. cepacia و ترکیبی (R.aquatilis+B.cepacia) و شاهد (عدم تلقیح)) بودند. یافته ها: طبق نتایج بین سطوح کودی مطلوب و کاهش یافته اختلاف آماری معنی دار بین صفات وجود نداشت. تلقیح جداگانه هر یک از باکتری ها R. aquatilis، B. cepacia و ترکیبی موجب افزایش صفات طول خوشه (از ۸۸/۵ تا ۳/۱۱ درصد)، تعداد پنجه کل در کپه (از ۴/۱۹ تا ۱/۲۹ درصد)، تعداد دانه پر در خوشه (از ۸/۲۲ تا ۵/۴۶ درصد)، عملکرد شلتوک (از ۸/۲۲ تا ۳/۴۴ درصد)، عملکرد بیولوژیکی (از ۳/۲۰ تا ۶/۳۳ درصد)، وزن هزاردانه (از ۴/۲ تا ۸/۸ درصد)، مقدار پتاسیم در دانه (از ۰/۶ تا ۴/۴۱ درصد)، مقدار پتاسیم در اندام های هوایی (از ۴/۳۸ تا ۴/۶۵ درصد)، مقدار روی در دانه (از ۲/۶ تا ۹/۴۰ درصد) و مقدار روی در اندام های هوایی (از ۴/۲۹ تا ۶/۵۴ درصد) نسبت به تیمار شاهد شد. نتیجه گیری: کاربرد باکتری های افزاینده رشد به صورت ترکیبی (بهترین تیمار تلقیح) بدون کاهش معنی دار عملکرد موجب کاهش مصرف کودهای شیمیایی شد که نشان دهنده اهمیت استفاده از این باکتری ها جهت رسیدن به اهداف کشاورزی پایدار است.
Keywords:
Authors
اسماعیل بخشنده
پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
همت اله پیردشتی
گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
فضه قلی تبار فرامرزی
گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
طیبه ژولیده رودپشتی
گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
فایزه زعفریان
گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
