بررسی رابطه الگوهای فرزند پروری و سبک های یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

خانواده به عنوان نخستین محیط پرورشی کودک، در پرورش ویژگی های گوناگون کودکان نقش فراوانی دارد. کودک نخستین آموختنی ها را در خانواده و سپس مدرسه می آموزد. این تاثیر در دوران مدرسه نیز ادامه پیدا می کند؛ پس فهم چگونگی تعامل والدین با دانش آموزان اهمیت دارد. سبک های فرزند پروی، الگوهایی از پرورش فرزندان است که از تعامل به هنجار والدین و پاسخ آن ها به رفتار فرزندان شکل می گیرد. درواقع شیوه های فرزندپروری یکی از بعدهای خانواده است که طبق پژوهش ها تاثیر بسیار و سازنده ای در تمام زمینه های اجتماعی و تحصیلی و نیز شکل گیری ویژگی های گوناگون روان شناختی، ازجمله سرزندگی تحصیلی دارد؛ بنابراین لازم است که رابطه بین الگوهای فرزندپروری و سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان بررسی قرار گیرد. تربیت و پرورش بچه ها یکی از سخت ترین و درعین حال شیرین ترین کارهای دنیا است. سختی این مسئله آنجا است که همراه کودک، دفترچه راهنمایی به دستمان نمی دهند و اگر از علم و تجربه های دیگران استفاده نکنیم، به احتمال زیاد یا از این سوی بام خواهیم افتاد یا از آن سوی آن؛ به طوری که یا بیش ازحد به فرزندمان سخت خواهیم گرفت یا آنکه به دلبندمان یک کلمه ناخوشایند هم نخواهیم گفت که هردویش می تواند مشکل ساز باشد. همه پیشرفتها و سیر صعودی بشر امروزی به نحوی به یادگیری وی مربوط می شود. این بدان معناست که انسان از طریق یادگیری ، رشد فکری می یابد و از طرفی خود یادگیری نیز از رشد فکری تاثیر می پذیرد؛ نتیجتا می توان این گونه گفت که پیشرفتهای بشری مدیون رویدادی به نام یادگیری است .

Keywords:

الگوهای فرزندپروری , سبک های یادگیری , پیشرفت تحصیلی