مطالعه تطبیقی آموزش وپرورش ایران، فنلاند و ژاپن

آموزش وپرورش تطبیقی به دانشی اطلاق می شود که موضوع آن شناسایی، تحلیل و مقایسه شباهت ها و تفاوت های پدیده های تربیتی در داخل یک نظام آموزشی و یا میان نظام های آموزش وپرورش کشورهای مختلف جهان با توجه به عوامل اجتماعی، مذهبی، اقتصادی، سیاسی موثر در تشکل و پیدایش آن ها است.آموزش وپرورش تطبیقی منجر به شناخت می شود. این شناخت به جز آنکه سبب توسعه دانش آموزش وپرورش تطبیقی می شود، چگونگی و چرایی موقعیت های تربیتی را به مسئولان و مربیان نظام های آموزشی می شناساند. آموزش وپرورش تطبیقی به بهبود نظام های آموزشی نیز کمک می کند. مسئولان نظام های آموزشی با شناخت وضعیت گذشته و موجود این نظام ها می توانند بهتر عمل کنند. با وجود اینکه تحقیقات و مطالعات نشان می دهند آموزش وپرورش تطبیقی نقش کارآمدی در ساختار آموزشی یک کشور دارد و زمینه را بر ای انتقاد و رفع مشکلات نظام آموزش وپرورش فراهم می کند و اداره کنندگان چنین دستگاهی را در کشف و تحلیل مسائل تربیتی یاری می دهد و این امکان را فراهم می نمایدکه با ژرف اندیشی نسبت به اصلاحات آموزشی بنگریم، در کشور ایران به دلیل تقلید صرفا کورکورانه و با بی توجهی به شرایط و موقعیت های مختلف و فراهم کردن امکانات موردنیاز، آموزش وپرورش تطبیقی چندان موفقیت آمیز نبوده است و هرگونه تغییراتی در نظام آموزش وپرورش با بن بست مواجه شد و هیچ فایده ای نداشت. این تغییرات در نظام کشور ما همیشه بدون بررسی های لازم انجام گرفت و هیچ یک پایدار نبودند و این نشان دهنده عدم دقت به محتوای سند تحول آموزش وپرورش است. مهمترین دلیل این است که شرایط آموزش زیربنایی، محتوایی و عمقی برای تعلیم و تربیت و پرورش دانش آموزان در هر دوره ای که تغ ییرات صورت گرفت، مهیا نشده است و تغییرات به سرعت صورت گرفت. حال با توجه به اهمیت مطالعه نظام های آموزشی جهان و بهره گیری از نقاط قوت آنها در راستای بهبود نظام آموزشی کشور، پژوهش حاضر به دنبال مطالعه تطبیقی بین کشور ایران و دو کشور موفق جهان در زمینه آموزش یعنی فنلاند و ژاپن می باشد.

Keywords:

کلیدواژه ها: مطالعه تطبیقی آموزش و پرورش ایران , فنلاند و ژاپن.