پوشش زنان در دوره ی اشکانیان

دوران اشکانی عصر رواج تجارت, تکامل زندگی شهری, افزایش حضور زنان, گسترش تمایل زنان به تنوعلباس, اهمیت یافتن طراحی لباس و بروز پدیده مد محسوب می شود. از این رو هدف پژوهش پیش روبررسی طراحی لباس این دوران از طریق مطالعه طراحی الگوی کلی , برش و دوخت است. در این پژوهشعلاوه بر منابع مکتوب, ضمن بررسی موردی بر روی گزینه های متداول لباس مردان و زنان سعی در بازسازیدوباره لباس های مورد اشاره بر روی یک پیکره استاندارد و نمایش فناوری طراحی در این عصر شده است.نتایج نشان می دهد لباس اشکانی ادامه سیر تکامل تن پوش هخامنشی و نفوذ هنر یونانی است و تنها درلباس زنان و به ویژه در مناطق غربی ایران قابل مشاهده است. لباس ها از نظر طراحی محدود و لباس مرداندارای شلوار متشکل از دو پاچه مجزای آویخته از کمر و پوشش بالاتنه تونیک ساده مادی یا کت و تشکسوارکاری بوده و در هر دو مورد دارای برش ساده مستطیل شکل است. لباس زنان فاقد دوخ ت و متشکل ازقطعات پارچه عریض پوشیده شده بر روی یکدیگر و شکل کلی آن با برش های محدود پارچه, رویه دوزی,حمایل و کمربندهای پارچه ای و آرایه های الحاقی شکل گرفته است. در این دوره شکل کلی پوشش هامحدود و تنوع ناشی از ملحقات تزیینی است. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعاتبه شیوه کتابخانه ای و میدانی بوده است