اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر شناخت اجتماعی، تنظیم هیجان و خودکارآمدی دانش آموزان دارای سندرم پرستش افراد مشهور

سندرم پرستش افراد مشهور یک شرایط رفتاری و روان شناختی است که در آن افراد به شدت متمرکز بر فردی خاص از افراد مشهور و شناخته شده می شوند و در بسیاری از موارد تا حدی ناسالم به آن ها مشتاقانه تعلق می ورزند. این شرایط گاها به عنوان "پرستش مشهوران" یا "پرستش معبودیت" هم شناخته می شوند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر شناخت اجتماعی، تنظیم هیجان و خودکارآمدی دانش آموزان دارای سندرم پرستش افراد مشهور انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه-آزمایشی و طرح آن به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بود. نمونه مورد مطالعه شامل ۳۶ نوجوان که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه جایدهی شدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه های پرستش افراد مشهور، شناخت اجتماعی، تنظیم هیجان و خودکارآمدی بود. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان شناختی رفتاری را دریافت کردند ولی گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. در انتها داده های به دست آمده با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره توسط SPSS-۲۴ تحلیل شدند. نتایج به دست آمده مشخص کرد که درمان شناختی رفتاری به صورت معناداری موجب افزایش شناخت اجتماعی (P<۰/۰۰۱, F=۳۹/۹۶)، تنظیم هیجان (P<۰/۰۰۱, F=۵۶/۸۷) و خودکارآمدی (P<۰/۰۰۱, F=۴۹/۱۹) در دانش-آموزان دارای سندرم پرستش افراد مشهور می شود (۰/۰۱>P). این یافته ها نشان می دهد که اعمال مداخلات موثر و آموزش مهارت های مرتبط می تواند به بهبود عملکرد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به این سندرم کمک کند. بر این اساس، توصیه می شود که این روش های درمانی در مدیریت سندرم پرستش افراد مشهور در نظر گرفته شود و برنامه های مناسبی برای ارائه آنها به دانش آموزان مبتلا به این سندرم تدوین شود.

Keywords:

سندرم پرستش افراد مشهور , شناخت اجتماعی , تنظیم هیجان , خودکارآمدی