اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر ثبات ازدواج

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر ثبات ازدواج در زوج ها صورت گرفت . روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش ، شامل کلیه ی زوج های مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش منطقه ۵ شهرمشهد در زمستان ۱۴۰۱ بود. به منظور انتخاب گروه نمونه ، از روش نمونه گیری هدفمند با جایگزینی تصادفی استفاده شد. بدین ترتیب ، از بین افراد داوطلب شرکت در جلسات که معیارهای ورود به مطالعه راداشتند(۴۰ نفر) به صورت تصادفی ۲۰ نفر(۱۰ زوج) انتخاب شده و از طریق جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند . ابزار پژوهش عبارت بود از پرسشنامه ثبات ازدواج، که ابتدا روی هردو گروه آزمایش و گواه به صورت پیش آزمون اجرا شد و سپس گروه آزمایش تحت زوج درمانی راه حل محور (متغیر مستقل ) قرار گرفته (هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای در هشت هفته ) و گروه گواه تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفتند. در انتها، از هردو گروه پس آزمون بعمل آمد. نتایج نشان داد که زوج درمانی راه حل محور به طور معناداری ثبات ازدواج زوج ها را افزابش داده بود.

Keywords:

زوج درمانی راه حل محور , ثبات ازدواج