بررسی اثر خواص لوله ناهمسانگرد بر ترکیدگی حاصل از فشار فرآیند هیدروفرمینگ

یکی از روش های نوین تغییر شکل ورق ها و لوله های فلزی، استفاده از سیال روغن در شکل دهی می باشد که به علت کاهش ضریب اصطکاک، بهبود شکل پذیری و امکان شکل دهی قطعات پیچیده در سالهای اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این تحقیق، پیش بینی شکست ترکیدگی لوله در فرآیند هیدروفرمینگ تحت فشار داخلی و جابجایی محوری بر مبنای معیار ناپایداری پلاستیک پخشی (Diffuse necking) انجام شده است. با استفاده از معیار ناهمسانگرد هیل درجه دو و بکارگیری تئوری نموی پلاستیسیته، نمودار حد تنش شکل دهی (FLSD) و نمودار شکست ترکیدگی نسبت به جابجایی محوری بدست آمده است. بعلاوه، تاثیر خواص مواد مانند پارامترهای ناهمسانگردی (r90و r0)، توان کرنش سختی (n) و ضریب استحکام (K) روی ناپایداری پلاستیک و فشار ترکیدگی بررسی شده است. نتایج حاصل نشان میدهد که پارامتر ناپایداری پلاستیک (1/Z) با افزایش مقدار r0، افزایش یافته است در حالیکه با افزایش مقدار r90 کاهش می یابد. تنش های حدی نیز با افزایش مقدار r0 کاشه یافته اند اما با افزایش مقدار r90 افزایش یافته اند. بعلاوه فشار ترکیدگی با افزایش مقدار r0 کاهش می یابد رد حالیکه با افزایش مقدار r90 افزایش می یابد. همچنین فشار ترکیدگی و تنش های حدی باافزایش n و K افزایش می یابند. در انتها نتایج تئوری بدست آنده، با نتایج آزمایشگاهی مقالات دیگر صحه گذاری شده است.

Keywords:

گلویی شدن پخشی , هیدروفرمینگ , ناهمسانگردی پلاستیک , ناپایداری پلاستیک