تاثیر بازی با رویکرد آموزشی در تدریس به دانش آموزان

گنجاندن بازی در محیط یادگیری یکی دیگر از جنبه های ضروری در پذیرش لذت یادگیری است . تجربیات یادگیری بازیگوش، مانند بازی های آموزشی ، شبیه سازی ها و فعالیت های خلاقانه ، نه تنها یادگیری را لذت بخش می کند، بلکه باعث افزایش یادگیری و درک مطلب می شود . از طریق بازی ، دانش آموزان می توانند خود را در تجربیات تعاملی و غوطه ور غوطه ور کنند که آنها را تشویق به تفکر انتقادی ، حل مشکلات و همکاری با همسالان خود می کند. با ترکیب بازیگوشی با اهداف یادگیری ، مربیان می توانند یک اکوسیستم یادگیری هماهنگ و موثر ایجاد کنند.علاوه بر این ، پذیرفتن لذت یادگیری مستلزم پرورش ذهنیت رشد در بین دانش آموزان است . زمانی که یادگیرندگان بر این باورند که توانایی هایشان را می توان با تلاش و پشتکار توسعه داد، تمایل بیشتری به پذیرش چالش ها پیدا می کنند و شکست ها را به عنوان فرصت هایی برای رشد در نظر می گیرند . مربیان با ارائه بازخورد سازنده، تشویق ریسک پذیری و تجلیل از تلاش و نه صرفا نتایج ، نقش مهمی در پرورش این طرز فکر رشد ایفا می کنند. وقتی دانش آموزان درک کنند که یادگیری یک سفر مداوم برای بهبود است ، انگیزه درونی آنها برای درگیر شدن در فرآیند یادگیری بیشتر می شود.

Keywords:

بازی , خلاقیت , نواوری آموزشی , تلاش