بررسی ضرورت تربیت اسلامی و جایگاه آن در برنامه ریزی درسی

هدف از پژوهش حاضر بررسی ضرورت تربیت اسلامی و جایگاه آن در برنامه ریزی درسی می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . هر مکتبی برای سعادت و تکامل انسان برنامه ای عقیدتی ، اخلاقی و عملی ارائه می دهد،که به مجموعه آن دین گفته می شود. نقش تعلیم و تربیت به ویژه در بعد دینی ، در شکل دهی هویت دینی و تکوین شخصیت متعالی کودکان از اهمیت ویژه ای برخوردار است . تربیت دینی به مفهوم فراگیر آن می تواند، کلیدی ترین نقش را در توسعه ی معنوی و کمال جامعه دینی ایفا کند و هر گونه کاستی در آن، موجب بروز نابهنجاری های جبران ناپذیری در پرورش نسل نوین جامعه می شود. منظور از تربیت انسانها، پرورش استعداهای درونی آنها است و هدف تربیت رساندن انسانها به کمال است . به این منظور، خداوند متعال انسان را به نیروی عقل و ابزار معرفت تجهیز کرد که در پرتو آن به کمال حقیقی نائل شوند. انسانها زمانی می توانند به کمال مطلوب دست یابند که ابتدا استعدادهای نهفته و بالقوه درون خویش را بشناسند و سپس از رهگذر تعالیم و آموزه های انبیای الهی و امامان معصوم(ع) در جهت شکوفایی آنها استفاده کند. برای استنباط و یافتن روشهای درست و مناسب برای تربیت اسلامی انسانها قابلیت بهره گیری از قرآن، احادیث و سیره ائمه معصومین (ع) به عنوان منبع و سرچشمه لایزال وحی وجود دارد. بدون تردید در آموزههای آنها به جنبه ها، ضرورتها و نیازهای زندگی انسان با نگاه دقیق و موشکافانه پرداخته شده است . تربیت دینی به معنای اموزش و پرورش دینی است که می تواند نقش مهمی را در توسعه یک جامعه دینی و اسلامی ایفا کند. از میان کتابهای درسی ، کتابهای دین و زندگی اهمیت بالاتری دارند. کتب دین و زندگی و قرآن فرصت و ظرفیت بیشتری در القاء مفاهیم دینی دارند. بنابراین می توانند در تربیت دینی دانش آموزان تخصصی تر عمل کنند. وجود تنوع در مطالب کتاب دین و زندگی ، استفاده از آثار نویسندگان و متفکران اصیل و مشورت کردن با خود دانش آموزان برای انتخاب مطالب درسی دینی ، می تواند این اطمینان را به دانش آموزان بدهد که به هیچ وجه ، هدف از کلاس دینی ، تحمیل پاره ای از آموزههای از پیش تعین شده نیست .

Keywords:

آموزش دینی , تربیت دینی , تعلیم و تربیت اسلامی ,