اثرات سطوح مختلف شوری بر عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیک ارقام مختلف لوبیا چیتی

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری بر عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیک ارقام مختلف لوبیا چیتی، آ زمایشی بصورت اسپلیت پلات در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سال ۲۰۲۲ در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور مرکز گندمان (استان چهار محال و بختیاری) به اجرا در آمد. عامل اول چهار سطح شوری، شامل S۰ (۲ دسی زیمنس بر متر (محلول هوگلند بعنوان شاهد))، S۱ (۱۰ دسی زیمنس بر متر)، S۲ (۲۰ دسی زیمنس بر متر) و S۳ (۳۰ دسی زیمنس بر متر)، حاصل از کلرید سدیم (NaCl) و کلرید کلسیم (CaCL۲) به ترتیب با نسبت ۲۰ به ۱ مولی در محلول هوگلند) و چهار رقم لوبیا چیتی شامل: کوشا، صالح، غفار و تلاش به عنوان عامل دوم بکار رفتند. با توجه به نتایج بدست آمده مشاهده گردید که در کلیه ارقام مورد ارزیابی، سطوح تنش شوری موجب کاهش میزان صفات محتوای کلروفیل، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و عملکرد دانه و در مقابل موجب افزایش صفات محتوای کارتنوئید، غلظت پرولین و درصد پروتئین دانه گردید. ابا توجه به نتایج این پژوهش، مشاهده شد که رقم کوشا علاوه بر کسب بیشترین میزان عملکرد دانه (۳۴۵۰ کیلوگرم در هکتار) در سطح شوری شاهد (S۰)، در تعدیل اثرات تنش شوری نیز، موفق تر از سایر ارقام عمل نموده و در بالاترین سطح تنش شوری (S۳)، با میانگین عملکرد دانه ۱۴۷۰ کیلوگرم در هکتار، بطور معنی داری، بیشترین عملکرد دانه را به نام خود ثبت نمود؛ در مقابل رقم تلاش با میانگین عملکرد دانه ۶۸۰ کیلوگرم در هکتار، عملکرد ضعیفی از خود به نمایش گذاشت.

اثرات سطوح مختلف شوری بر عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیک ارقام مختلف لوبیا چیتی Keywords:

پروتئین دانه , پرولین , عملکرد دانه , کارتنوئیدها , محتوای کلروفیل