اثر نانو بر خواص فیزیکی کامپوزیت حاصل از سبوس برنج و پلی اتیلن سنگین

نانوکامپوزیت چوب پلاستیک از اختلاط پلیمر به عنوان ماتریس و الیاف لیگنوسلولزی به عنوان تقویت کننده و سازگارکننده به عنوان عامل جفت کننده ماتریس ، با استفاده از فناوری نانو حاصل می گردد که برخی از مواد افزودنی جهت بهبود و افزایش خواص کاربردی به آنها افزوده می شود. در این تحقیق اثر نانوذرات ر س بر خواص فیزیکی و مکانیکی چندسازه چوبپلاستیک با استفاده از سبوسبرنجو پلی اتیلنسنگین مورد پژوهش قرار گرفت . سبوس برنج یکی از پسماندههای محصولات کشاورزی می باشد که به طور طبیعی نسبتا فیبری است و برای آماده شدن و استفاده در تولید تخته به انرژی کمی نیاز دارد. برای این منظور نمونه ها در سه سطح ۳۰ ،۴۰و۵۰ درصد سبوسبرنج به عنوان ماده تقویت کننده و پلی اتیلن دانسیته سنگین به عنوان پلیمر و همچنین نانور س در سطوح ۰،۳ و۵درصد وسازگارکننده MAPE به مقدار ۳درصد وزنی ثابت مورد استفاده قرار گرفته و پس از مخلوط شدن توسط دستگاه اکسترودر دوماردونه غیر همسوگرد، اکسترود گردیدند؛ سپس در دستگاه خردکن به گرانول تبدیل شدند، در ادامه توسط دستگاه اتوکلاو خشک گردیدند، سپس جهت تهیه نمونه های آزمونی استاندارد از دستگاه قالبگیری تزریقی ((RIM استفاده گردید. نمونه ها تحت آزمایشات فیزیکی شامل مقاومت به جذب آب ۲ و ۲۴ساعت قرار گرفتند. درآزمایشات فیزیکی نتایج نشان داد؛ کمترین میزان جذب آب بعد از ۲ساعت مربوط به استفاده از ۵۰درصد سبوسبرنج و ۵درصد نانور س می باشد. کمترین میزان جذب آب بعد از ۲۴ساعت مربوط به استفاده از ۴۰درصد سبوس برنج و ۵درصد نانور س می باشد.

Keywords:

نانوکامپوزیت , نانور , س , چوبپلاستیک , سبوسبرنج , پلی اتیلن سنگین , اکسترودر , قالب گیری تزریقی , خواص فیزیکی