محدویت سوختهای فسیلی و آلودگی زیست محیطی ناشی از احتراق آن موجب بحران انرژی و زیست محیطی شده است. در همین راستا سوختهای جایگزین و در راس آن بیودیزل بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته اند. نوعی بیودیزل قابل استحصال از انواعی از جلبکها هستند جلبکها موجوداتی شبیه گیاهان هستند که با تولید روغن میتوانند جهت استحصال سوخت مورد استفاده قرار گیرند. قیمت بالای روغنها افزایش تقاضا و بحران جهانی غذا سبب گردیده تا کشت جلبکها به عنوان سوخت زیستی مورد توجه خاص قرار گیرد. از خصوصیات این موجودات میتوان به عدم تاثیر منفی بر منابع آب قابلیت تولید بوسیله آب اقیانوس و فاضلاب تجزیه در طبیعت و بیضرر بودن آن برای محیط زیست اشاره کرد آنها دارای توانایی کاهش دی اکسید کربن اتمسفر از طریق جایگزینی با سوختهای فسیلی حاوی هیدروکربنها هستند. جلبکها قادرند تا ۳۰۰ برابر بیشتر از محصولات روغنی سنتی نظیر نخل روغنی و سویا روغن تولید کنند فرایند تولید شامل کشت جلبک برداشت زیست توده استخراج روغن و تبدیل آن می باشد. دو نوع سیستم باز و بسته برای کشت جلبک وجود دارد که در اینجا مورد ارزیابی قرار می گیرد. در هر دو سیستم تامین آب مواد غذایی زمین و نور ضروری بوده و جهت کشت مدیریت میشوند حوضچه های باز نسبت به فتوبیوراکتورهای بسته بازدهی بیشتری دارند چون از سطح تماس وسیعتری برخوردار بوده و نور بیشتری دریافت میکنند یکی از معایب اصلی سیستم باز کنترل مشکل پارامترها در مقایسه با سیستم بسته است. نیتروژن فسفر و پتاسیم عناصر اصلی رشد جلبک و قسمت اعظم کودهای مورد استفاده را تشکیل می دهند. سیلیس و آهن عناصر کم مصرف بوده و کمبود آنها سبب محدودیت رشد و کاهش عملکرد می شود.