بررسی اصول معماری اکولوژیک در طراحی مجموعه های اقامتی - توریستی در جهت توسعه گردشگری شهری

گردشگری، صنعتی گسترده، عظیم و رو به رشد در عرصه فرهنگ و اقتصاد جهان است که به عنوان صنعتی نوپا در سالهای اخیر تاثیرات زیادی بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان داشته است . نیاز انسان به طبیعت نیازیست انکارناپذیر، سفر در طبیعت وهم اقامت در آن و مانوس شدن با آن در ساختن روح انسان بسیار تاثیرگذار است و معماری از عوامل تعیین کننده نحوه اقامت و بی شک نحوه برخورد او در این اقامت با طبیعت است . با توجه به رشد روز افزون گردشگری و گسترش صنعت توریسم ایجاد فضاهایی برای پاسخ گویی به این منظور و همچنین ایجاد مکانهایی مناسب برای گذراندن اوقات فراعت بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است . طراحی مجموعه های اقامتی - توریستی تاثیر بسیاری می تواند برای جذب توریست و سهم به سزایی را در رشد و گسترش این صنعت ایفا کند. یکی از راهکارهای ارتقای کیفیت محیط های اقامتی - توریستی عصر حاضر بهرهگیری از معماریهای نوینی چون اکولوژیک می باشد؛ این معماریها به جهت پیوند و ارتباطی که با طبیعت دارند، می توانند پاسخ گوی نیازهای روحی و روانی انسان معاصر باشند و تا اندازهای شرایط مطلوب و مناسب را برای زندگی متقاضیان- فراهم سازند. روش مورد استفاده در این پژوهش برحسب هدف، روش تحقیق کاربردی و شیوهی مطالعه برحسب روش و ماهیت ، تحقیق توصیفی - تحلیلی می باشد و گردآوری اطلاعات آن بر مبنای مطالعه منابع کتابخانه ای تحلیل محتوایی آنها بوده است . نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که با اصول جهانی معماری اکولوژیک براساس مولفه های کیفی در ایران و بکارگیری این اصول- در روند طراحی و اجرای مجتمع -های اقامتی - توریستی می توان وضعیت کیفی آنها را ارتقا بخشید و شرایط مناسب و مطلوبتری را برای ساکنین این مجتمع ها فراهم ساخت .

Keywords:

گردشگری , گردشگری شهری , مجموعه اقامتی توریستی , معماری اکولوژیک